https://archief.wijnbergenwijnberg.nl/home/ https://archief.wijnbergenwijnberg.nl/media/columns-en-archief/flitsdiagnose/#PageComment_29281 very nice work Thu, 25 Aug 2011 14:39:12 +0200 Official Website https://archief.wijnbergenwijnberg.nl/media/columns-en-archief/flitsdiagnose/#PageComment_29281 https://archief.wijnbergenwijnberg.nl/media/columns-en-archief/flitsdiagnose/#PageComment_29262 Woorden worden nooit zomaar gekozen. Hooguit ben je je niet bewust waarom je ze kiest zoals je dat doet. Nadere analyse stuit vaak op een patroon waarvan je je niet bewust bent. Het gaat automatisch. Maar het gebeurt niet zonder reden. Bewustwording van je patroon kan leiden tot inzicht en inzicht op zijn beurt weer tot het maken van nieuwe keuzes in je gedrag. Een keuze is snel gemaakt, want wie wil er nou niet assertiever, empathischer, doelgerichter, charmanter, succesvoller, enz. door het leven gaan, kortom een beter functionerend mens zijn? Maar aan een nieuwe keuze die meer mogelijkheden biedt, hangt een prijskaartje. Daarop vermeld staat de psychologische prijs die er voor moet worden betaald. En dat is het punt waar je geneigd bent af te haken, vooral als je die prijs voor jezelf zo zorgvuldig mogelijk hebt geformuleerd en onder ogen ziet. Voor niks gaat gewoon de zon op. De prijs bestaat uit oefenen. Je moet iets nieuws doen wat je niet gewend bent, of juist iets laten waaraan je zo gehecht bent. Je gaat een nieuw commitment met jezelf aan, je aanvaardt de consequenties die je keuze voor groei impliceren, dus zul je er tijd en duur aan moeten geven. Het is een oncomfortabele fase, want je bent bewust onbekwaam met wat nieuws bezig en dat voelt niet lekker, althans zo ervaar ik dat zelf. Begeleiding door een goede coach of psycholoog is steunend bij het proces van vallen en opstaan. Je moet leren omgaan met je eigen weerstand en ik ervaar daarbij de provocatieve methodiek van Jeffrey als nuttig en waardevol. De weerstand bestaat er gewoon uit dat je het comfort van je oude patroon niet kwijt wilt. Psychologisch comfort dan, maar tegelijkertijd een gevangenis. Als je daar uit wilt, dan kost dat dus wat. Een plofkip die ineens vrij wordt gelaten, loopt ook niet zomaar naar zijn voer toe, want daar is ie niet aan gewend. Hij hoefde steeds alleen maar te pikken, voer werd hem tot op het moment van slacht gratis en moeiteloos aangereikt, maar nu komt daar het lopen naar het bakje voer bij, waarbij hij dan wel weer een leven te winnen heeft. En dat is heel heftig voor dat beest, stel ik me zo voor....Eigenlijk ben ik zelf ook een soort plofkip, die graag wil leren om een mooie Barnevelder te worden, of zoiets....En dus, overal waar ik in dit schrijfsel “je” heb gebruikt, bedoel ik dus eigenlijk gewoon “ik.” Da’s confronterend voor mezelf, maar wel waar. Oftewel, woorden zijn nooit zomaar gekozen.... Wed, 17 Aug 2011 10:33:57 +0200 Rudi Vos https://archief.wijnbergenwijnberg.nl/media/columns-en-archief/flitsdiagnose/#PageComment_29262