Het slagen voor je eindexamen is een mijlpaal; en tegelijkertijd het begin van een heel nieuw leven. Wie gaat studeren, hoeft zich niet gelijk weer te bewijzen omdat onze Minister Van Onderwijs, Robbert Dijkgraaf, de eisen voor het eerste studiejaar heeft verzacht. En dat is een meesterzet, vooral omdat jongeren zich vooral sociaal moeten zien te vinden.
Mijn vermoeden is dat Robbert Dijkgraaf in zijn werk aan het Studiecentrum In Princeton goed heeft gekeken naar het onderwijssysteem in Amerika. Daar is het al sinds jaar en dag een traditie dat studenten in hun eerste jaren (Bachelor) vooral hun sociale vaardigheden mogen ontwikkelen door studiepunten toe te kennen aan activiteiten in sport, in theater, in muziek en in de politiek. En dat weet ik niet alleen op afstand, maar heb zelf ook twee jaar geprofiteerd van het Amerikaanse systeem als conservatoriumstudent in Oberlin College (Ohio, USA). Voor een paar maanden was het verplicht om met je naambordje over de Campus te lopen met als bedoeling dat iedereen elkaar, bij naam, kon aanspreken. Ik bedoel, dat is pas een manier om sociale interactie te bevorderen. Zo simpel, maar o zo effectief. En omdat de vriendschappen voor het oprapen lagen, werden de studieprestaties alleen maar beter omdat iedereen elkaar kon motiveren. Overigens ben ik daar, door die sociale interactie, op weg geholpen om psycholoog te worden: ik stond in de rij om mij in te schrijven voor het volgende trimester achter een meid die mijn aandacht trok. Ik vroeg haar waar zij zich voor ging inschrijven en zei zij: ‘introductie in de klinische psychologie’, om eraan toe te voegen: ‘en dat kunnen we natuurlijk ook samendoen’. Zo kreeg ik niet alleen een verhouding met haar, maar maakte ook kennis met John Thompson, klinisch psycholoog die mij ook meenam naar het psychiatrisch centrum waar hij werkte. Terwijl ik nooit wist wat ik wilde worden, heb ik op die manier mijn liefde voor het vak ontdekt. Dat ik, feitelijk gezien, ingeschreven stond als conservatoriumstudent was geen probleem, want iedereen mocht ook andere studies volgen, puur gericht op zelfontwikkeling. En zo kom ik, als vanzelf, op het punt dat ik maken wil: het student-zijn is niet alleen bedoeld als begin van een (beroeps)carrière, maar ook om vriendschappen te sluiten; en nog belangrijker: om dat ene meisje of jongen te vinden als begin van een ontdekkingsreis in de liefde. En dan is het alleen maar mooi als, gaandeweg, ook de benodigde studiepunten in de wacht worden gesleept. Overigens, ga vooral in de Universiteitsbibliotheek studeren om daar met deze of gene betekenisvolle blikken uit te wisselen.
Sommige criticasters zijn bang dat het kennisniveau flink zal dalen omdat de eisen voor het eerste studiejaar zijn verlaagd. En dat zou natuurlijk zo kunnen zijn. Maar tegelijkertijd zullen de vaardigheden op emotioneel en sociaal gebied alleen maar toenemen. En dat perspectief stemt mij positief.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties