Soms, op een totaal onverwachts moment, kan de mens overvallen worden door extreme angst. Er is dan geen directe aanleiding voor, waardoor de paniek als extra bedreigend wordt ervaren. Bij nadere analyse blijkt, vrijwel altijd, sprake van langdurige geestelijke overbelasting.
De angst is een signaal van het lichaam/de hersenen om het rustiger aan te doen. Maar de mens is eigenwijs. Hij wil zijn normale, stressvolle bestaan, doorzetten zonder dwarsgezeten te worden door die angst. Zo is dat ook het geval bij Klaas. Hij wordt er onderhand moedeloos van: ‘uit angst voor de angst, heb ik mijn radar tegenwoordig zo op scherp staan dat ik bij het minste of geringste gevoel van spanning, totaal van streek ben’. En zo ontstaat bij hem het fenomeen: angst voor ‘het’. Want, zodra er weer sprake is van een ongemakkelijk gevoel, denkt Klaas: ‘daar heb je het weer’. Nu is een dergelijke reactie aan één kant zeer begrijpelijk. Niemand zit te wachten op een angstbeleving, van welke aard dan ook. Tegelijkertijd is het onhandig en onverstandig om alles wat van binnen ervaren wordt (het gevoelsleven) op één hoop te gooien en het af te doen als ‘het’. Want dat is wat Klaas doet. Gevoelens van irritatie, afkeer, ongeduld, blijdschap, opwinding, vermoeidheid, boosheid, schaamte, schrik en verbazing ervaart hij als weer een nieuwe episode van ‘het’. Door deze bewustzijnsvernauwing heeft Klaas helemaal niet door waar hij mentaal mee bezig is. Tijdens een therapiesessie bespreek ik daarom één van de vele ‘het-momenten’. Klaas staat in een lange rij bij de kassa van de supermarkt; als de caissière wat uitvoerig blijft napraten met een klant, wordt hij ongeduldig en geïrriteerd, kijkt om zich heen maar ziet dat overal de rijen lang zijn; als een kat in het nauw tussen de massa’s mensen om zich heen, laat hij zijn mandje met boodschappen staan en loopt naar buiten om wat lucht te happen. Klaas zegt: “tja, toen had ik ‘het’ weer.” Ik zeg: ‘nee, wat je had was niet ‘het’, maar een normale reactie van ongeduld in een drukke omgeving, opgesloten door al die mensen om je heen; goed om er even bij weg te lopen en de ruimte op te zoeken; boodschappen halen is tegenwoordig een hels karwei’. Klaas lacht en zegt: ‘zo heb ik het nooit bekeken; dus eigenlijk reageer ik gewoon heel gevoelig, maar is er niets mis met wat ik voel en doe’. ‘Inderdaad’, zeg ik, ‘ en gefeliciteerd met een normaal gevoelsleven; gooi ‘het’ maar in de prullenbak’.
Heeft u ook angst voor ‘het’? Hou dan een dagboek bij van alles wat u zoal meemaakt. Al gauw zal blijken dat u emotioneel rijker bent dan ooit gedacht. En doe het vooral een beetje rustig aan.
Dank je wel voor weer een heerlijk ontnuchterend stukje. Ik mag je stukjes graag lezen. Ik hou van de stijl en de directe aanpak!
Jolande
12/03/2013 23:08
(11 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties