Iedereen heeft wel die ervaring: dat sommige woorden en uitdrukkingen beter of mooier klinken in een andere taal zoals ‘c’est la vie’ meer ‘schwung’ heeft dan ‘dat is het leven’. Hetzelfde geldt voor het Engelse woord ‘attitude’, toevallig wel hetzelfde woord als in het Nederlands, maar in het Engels uitgesproken toch mooier van klank.
Bovendien heeft de Engelse versie van het woord een psychologisch sterkere lading. Zo is de kale betekenis van het woord ‘attitude’ simpelweg: houding. Maar als de Engelse versie wordt gebruikt zoals in de uitdrukking ‘you have a real attitude’, dan wordt daarmee bedoeld dat je arrogant, neerbuigend of verwend bent. Helemaal treffend vind ik de uitdrukking: ‘you have got an attitude-problem’, wat aangeeft dat jouw basishouding niet deugt; en dat kan variëren van ‘negatief’ of ‘onbeleefd’ tot ‘ongeïnteresseerd’ en ‘asociaal’. Nu is het doorgaans zo dat mensen met een attitude-problem zelf geen weet hebben van dit probleem. En als hen verteld wordt dat zij dit probleem hebben, dan zullen zij met verbazing reageren; om vervolgens het probleem te ontkennen. Toch blijft het gewoon leuk om te zeggen ‘je hebt een attitude-problem’, niet alleen maar om het gezegd te hebben, maar ook omdat het een compacte manier is om iemand even op de vingers te tikken. Dat iemand zich hier niets van aantrekt is doorgaans integraal onderdeel van het hele probleem. Op mijn spreekuur is het natuurlijk anders. Ik bedoel, mensen betalen mij om mijn mening te geven over hun doen en laten. En vooral als mensen zich beklagen over hun leven, dan ben ik steeds vaker geneigd om te zeggen: ‘ja, logisch dat je je niet senang voelt, want je hebt een opvallende attitude-problem’. Zo is Petra (63) met vervroegd pensioen en zou zich gelukkig kunnen prijzen met een goede gezondheid, een leuke vriend en drie levendige bonus-dochters uit het eerdere huwelijk van haar vriend. Als dan één van die dochters, door wat tegenslag, weer eens wat extra aandacht opeist, zegt Petra: ‘ik voel mij aangetast in mijn privéleven en wil ook wel eens ongestoord een paar afleveringen van mijn favoriete serie zien’. Het is één van de vele uitingen van onvrede die getuigen van haar basishouding van egocentrisme, oftewel een: attitude-problem. Leg ik dit aan haar voor, dan zegt zij: ‘ja, maar ik kan weinig oprechte belangstelling opbrengen voor die meiden’, waarop ik dan weer zeg: ‘oprecht gaat te ver, dat snap ik, maar al zou je alleen maar doen alsof je belangstelling had, dan is jouw attitude alweer wat bijgesteld’.
Sommige mensen maken zich druk over het feit dat de Nederlandse taal teveel verbasterd. Maar een taal leeft; en mooie leenwoorden horen daar gewoon bij. Daarom denk ik dat lieden die streng in de taal-leer zijn een attitude-problem hebben; en zich wat flexibeler moeten opstellen. Im grunde getuigt een let-it-be-groove toch van een gezondere attitude.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties