Lutz Jacobi is authentiek. Wie? Ja, de onopgepoetste vrouw met zwarte bril die ook partijleider wilde worden van de PvdA. En Henk Bleker, staatssecretaris van Landbouw is, was, of blijft nog wel een beetje authentiek. En over de authenticiteit van Matthijs van Nieuwkerk zijn de meningen verdeeld.
Dat omdat zijn enthousiasme in de Wereld Draait Door toch soms erg gespeeld lijkt. Hoe dan ook, authentiek is ‘hot’. Want wie echt zichzelf durft te zijn, wordt door het Nederlandse publiek als de moeite waard bestempeld. De mediatrainers kunnen naar huis. Vraag is wel wat het authentiek-zijn nu werkelijk betekent. Feit is in ieder geval dat tot voor kort het woord ‘authentiek’ alleen werd gebruikt voor objecten. Zo spreekt men van een ‘authentieke Rembrandt’, waarmee niet wordt bedoeld dat Rembrandt helemaal zichzelf was toen hij schilderde, maar dat het schilderij door Rembrandt echt zelf was geschilderd. Een schilderij is, per definitie, niet-authentiek omdat het altijd een persoonlijke interpretatie is van de werkelijkheid. Maar goed, mensen kunnen dus tegenwoordig ook als authentiek worden gekwalificeerd. En deze kwalificatie is een compliment omdat de persoon in kwestie zonder opsmuk, zonder toneelspel zichzelf presenteert zoals hij nu eenmaal is. Probleem is alleen dat het authentiek-zijn voor de persoon zelf alleen als voordeel geldt als hij goed en zelfverzekerd voor de dag komt. Heeft iemand plankenkoorts of voelt hij zich gespannen of geïrriteerd, dan zal hij al gauw zeggen dat hij niet zichzelf was, dus niet authentiek. In het roemruchte lijsttrekkersdebat met Pim Fortuyn waren Ad Melkert en Hans Dijkstal destijds bijzonder chagrijnig en in hun emotionele uitingen daarom authentiek te noemen. Desondanks was dat optreden ook het moment van hun evidente nederlaag en werd hun authenticiteit door de kiezers meteen afgestraft. Uiteraard waren Melkert en Dijkstal zelf ook niet erg blij met hun vertoonde authenticiteit. Daarentegen was het optreden van Pim Fortuyn altijd één groot toneelspel van branie, enthousiasme en tegendraadsheid. En nu komt de grootste tegenstrijdigheid: ook al stond het optreden van Pim Fortuyn bol van dramatiek, toch leek hij in zijn vertoonde spel weer heel authentiek. Zo bekeken kan het authentiek-zijn dus ook betekenen dat iemand anders durft te zijn dan anderen, ook al speelt hij daarmee een spel; een spel waar hij zelf dan weer heilig in gelooft. Dichterbij huis kan de vraag gesteld worden of de man die tijdens het eten smakt en boert niet authentiek is? Vrouw en kinderen zullen weinig op hebben met dergelijke authenticiteit. Zij zullen eerder zeggen: ‘gedraag je eens een beetje normaal’.
Authentiek-zijn mag dan wel in de mode zijn, het is niet gemakkelijk om jezelf te zijn als dat tegelijkertijd betekent dat negatieve karaktertrekken moeten worden weggelaten. De mediatrainers mogen terugkomen. Het publiek wil alleen mooie plaatjes.
Taking into account the Ramos reform play halfback, defender born Arbela lack of assists talent, Real Madrid this summer, will acquire an attacking right back. Italian media claimed that Real Madrid took a fancy to Isla, but Sudanese € 22 million offer is clearly unacceptable by the white army. , According to Marca, Real Madrid and now took a fancy to the Netherlands the main van der Will; his transfer fee would be around 10 million Euros.
Juventus shirts
12/05/2012 03:36
(13 jaren geleden)
Een prachtig thema. Authenticiteit. Wanneer ben je authentiek, wanneer ben je oorspronkelijk, echt, écht jezelf? Wat is dat eigenlijk, jezelf zijn? Volgens mij verwarren we onszelf zijn met het beeld dat onze omgeving daarvan heeft en de waardering die we vervolgens krijgen, of juist de afkeuring die we moeten incasseren, als we denken volkomen authentiek te zijn…
Daardoor is moeilijk meetbaar of je authentiek bent of niet. Betekent het nou dat je bij jezelf moet kunnen blijven, of ben je dan juist weer arrogant en dus “ver van het padje af?” En wanneer ben je bij jezelf? Of is authentiek meer iets van sympathiek, het hebben van originele denkbeelden, gewaardeerd door de omgeving, of begaafd zijn met invoelend vermogen?
We weten het niet maar op zoek naar een positief zelfbeeld willen we de vragen beantwoorden en herkennen we onszelf vervolgens veel meer zoals we zouden willen zijn in alle beelden, dan bijvoorbeeld zoals we worden waargenomen, of zoals we werkelijk zijn…(Hoe is dat?)
Een andere optie voor de definitie van authenticiteit is om aan te nemen dat je authentiek bent, wanneer je je gevoel als leidraad neemt voor je denken en handelen. Met de lijfspreuk “Het moet wel goed voelen” leidt je je door het leven. Maar is het nou authentiek om je gevoel te volgen? Ik heb mijn vraagtekens, al was het maar alleen omdat ik van mezelf weet dat ik mijn gevoelens behoorlijk kan uitvergroten, dramatiseren, en dan ben ik niet bepaald authentiek, maar meer één of ander onhebbelijk monster, niet voor enige rede vatbaar. Een tip mijnerzijds tussendoor is dus, dat louter het meeveren op je eigen menselijke emoties, van blij, bang, boos, bedroefd, bedroevend weinig oplevert als je een authentiek pad wilt inslaan……Een gewaarschuwd mens weet op tijd zijn impulsen te volgen, zijn hart, of juist zijn hoofd…..Het gaat om de balans. En het leven lijkt dus wel een dieet…En meestal willen we er niet aan dat juist dát voor ons gezond is……
We weten niet wat authentiek, oorspronkelijk, echt is. En al helemaal niet wanneer we dat zelf wel of niet zijn. Want onze tragiek is, dat we helemaal niet goed naar onszelf kunnen kijken. Ons zelfbeeld is bedroevend slecht. Ik heb eens een man horen zeggen dat hij enorm doelgericht was, om het vervolgens oeverloos te hebben over de manier waarop hij die doelen dan wel bereikte in zijn leven. (Eén en al procesgerichtheid dus…..)
Onze omgeving geeft iets méér informatie, en die komt vaak in de vorm van “feedback,” tot ons, die we vervolgens meestal als kritiek interpreteren en daarna verwerpen, simpelweg om overeind te kunnen blijven staan. Dus willen we die informatie eigenlijk niet. Een ego, je identiteit, dient beschermd en verdedigd te worden natuurlijk….En de cirkel van zelfgekozen onwetendheid is weer rond….
Plato gaf met zijn allegorie van de grot volgens mij een goede weergave van authenticiteit. Hij stelde dat we slechts de manifestatie van onszelf en van anderen op een “projectiescherm” kunnen zien, van de energie en de bron, die deze manifestatie veroorzaken. Van die energie en die bron hebben we geen weet….Vervolgens maken we ons enorm druk over die manifestaties, het is gedoe en gehannes, is het nou authentiek of niet? Vinden we het goed of slecht, luchtig of zwaar, perfect of imperfect, een succes of juist een teken van menselijk falen, wat we waarnemen? Subjectief, objectief, betrokken, of juist beschouwend, plezierig of pijnlijk, veilig of gevaarlijk, kwetsbaar of krachtig, harmonieus of vol van conflicten? Kortom, alle polariteiten die we maar kunnen bedenken vliegen voorbij….En ondertussen heeft bijna niemand de lef om de kwaliteiten van die energie en die bron, zó interessant, te onderzoeken….
Ikzelf denk dat als iemand als authentiek wordt “weggezet,” dat dit meer zegt over de omgeving die daartoe besluit, dan dat het nou werkelijk de vraag van authenticiteit beantwoordt.
Mijn antwoord, wilde je dat weten? De Bron, met een Grote B., die is authentiek. Welke woorden je daar verder ook maar aan wilt geven, hoe meer woorden, des te meer vervorming. Maar óók je persoonlijke leefomgeving, die is evenzeer authentiek. Bhagwan had het wat dat betreft goed geschoten volgens mij: Wees een Zorba (verbonden met de omgeving van alle manifestaties) de Boeddha (verbonden met datgene wat de manifestaties veroorzaakt, de bron), dan raak je behoorlijk de kern van het bestaan…..Maar ja, hoe krijgt een mens dat voor elkaar? Een grote vraag, moeilijk om eenduidig te beantwoorden….
Een richting dan misschien: Iemand kan in zijn alledaagse, onopvallende manifestatie volkomen authentiek zijn. Alleen de kans dat je dit als authentiek herkent is niet zo héél erg groot. Het gaat er dus méér om dat je de kunst verstaat het te herkennen, dan of het er nu wel of niet zou zijn….
Authenticiteit en de herkenning daarvan, in de omgeving en bij jezelf, werpt veel vragen op. Meer vragen dan er kunnen worden beantwoord.
Ik hoorde laatst van een door overheden gedwarsboomde Kleine Zelfstandige: “Ambtenaren hebben op iedere oplossing wel weer een nieuw probleem….”
Ik ben dan wel geen ambtenaar, maar ja.…..Wellicht ten overvloede…..
Rudi Vos
09/04/2012 19:42
(13 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties