Scheiden, dat doe je niet voor je lol. Tenminste, zo is de algemeen geldende opinie. En feit is wel dat het effectief loskomen van elkaar de nodige emotionele pijn veroorzaakt. Toch kan de scheiding ook een stuwmeer aan bevrijdende plezier teweegbrengen; en dan vooral omdat de vrouw haar oorspronkelijkheid hervindt.
Zo kan ik echt genieten van de vrouwen die op mijn spreekuur komen die de dappere weg hebben ingeslagen van een scheiding: weg van zijn drammerigheid, weg van zijn verongelijktheid, weg van zijn onvolwassenheid en vooral: weg van zijn onvermogen om lief te hebben. Voor de volledigheid: ook niet-heteroseksuele relaties komen in aanmerking voor een scheiding, maar dat is voor nu even niet het punt. Waar het mij om gaat is dat de vrouw-van-nu genoeg zelfredzaamheid en onafhankelijkheid heeft ontwikkeld om een leven te leiden zonder een vent; en laat dat nou vaak net de essentie zijn waarom de (ex-)man zich zo slecht manifesteert. Hij kan het vaak niet hebben dat zij op allerlei fronten zo goed voor de dag komt; en probeert, uit pure (on)macht, haar levensplezier te ondermijnen. Dit laatste komt tot uiting in: 1) zeuren dat zij de kinderen te weinig disciplineert 2) intimiteit weigeren om haar tot de orde te roepen 3) haar uitgaves blokkeren met gescheiden rekeningen 4) haar vriendinnen en familie bekritiseren en bezoek ontmoedigen 5) haar onzeker maken door manipulaties en beschuldigingen. Er is dan sprake van zoveel dominant psycho-terreur dat zij van goeden huize moet komen om niet in een depressie te belanden. Over depressie gesproken: dit kan ook nog eens een mannelijk wapen zijn. Genoeg voorbeelden in mijn praktijk waarbij de man zich eerst ziekmeldt op het werk (‘ik heb een burnout’) om vervolgens thuis alleen nog maar op de bank te hangen met koptelefoon op; en op die manier haar levensritme volledig te ontregelen. Logisch dat zij dan zeker gaat twijfelen of zij, onder dergelijke omstandigheden, de stekker uit de relatie kan trekken. Maar gelukkig ook dan zijn er genoeg vrouwen die een scheiding zien als middel om nog iets van haar eigen geestelijke gezondheid te redden. En als eenmaal de eerste stap is gezet (vakantiehuisje in de bossen), dan is een omgangsregeling voor de kinderen en andere vervolgstappen een fluitje van een cent. Meestal helpt het dan ook heel goed om een tijdelijk vrij-vriendje erbij te nemen; dit om het echt loskomen van de ellende, op een creatieve manier, te bevorderen. Margje zegt tegen mij: ‘ik was haast vergeten dat ik ook kon lachen en genieten; het voelt als de ultieme bevrijding’.
De tijden zijn voorbij dat scheiden moet doen lijden; en dat vooral omdat het lijden er al was voor de scheiding. Vooral de vrouwen die, in de bloei van hun persoonlijke ontwikkeling, volledig in de hoek geschilderd zijn, doen zichzelf een groot plezier om flink uit de ban te springen.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties