Al in 1889 werd Vincent van Gogh in een psychiatrisch ziekenhuis behandeld met bezigheidstherapie. Beroemde tekeningen en schilderijen heeft hij daar gemaakt, waaronder De Irissen. Mede dankzij hem geldt bezigheidstherapie nu nog als heilzaam middel voor mensen die in de put zijn geraakt.
In mijn eigen praktijk is bezigheidstherapie een speerpunt in mijn behandeling van patiënten met een aandoening van depressieve aard (overspannenheid, burn-out). En dat is niet voor niets. Hoewel wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit van bezigheidstherapie ontbreekt, is gemakkelijk uit te leggen waarom deze behandelingswijze zo genezend werkt. De patiënt die, geestelijk uitgeput, thuis komt te zitten wordt volledig op zichzelf teruggeworpen. Daardoor ontstaat een fixatie op alles wat hij denkt en voelt. Zo kan de patiënt zich inbeelden allerlei dodelijke ziektes onder de leden te hebben (hypochondrie). Zijn doemdenken wordt allesoverheersend. Veelvoorkomende gedachten zijn ’ik kom hier nooit meer uit’ of ’het is beter dat ik er niet meer ben, nu ik iedereen tot last ben’ en ’als ik niet eens in staat ben om een boodschapje te doen, dan ben ik geen knip voor de neus waard’. En het is nu juist dit aanhoudend gepieker dat veel psychische energie vergt; en dat terwijl de patiënt al op de bodem zit van zijn beschikbare reserves. Zo is te begrijpen waarom het van groot belang is om de aandacht af te leiden van de eigen binnenwereld. Het lijkt voor de hand te liggen om dan maar een computerspelletje te doen of tv te kijken. Maar deze vorm van afleiding heeft het negatieve effect van overprikkeling. Nee, veel slimmer is het om een bezigheid te zoeken die de patiënt dwingt om zijn aandacht naar buiten te richten en tegelijkertijd simpel genoeg is om er geen energie aan kwijt te zijn. Was in de psychiatrie het mandjes vlechten in zwang, tegenwoordig spreekt het patiënten meer aan om te breien, legpuzzels te maken, te kleien, te tekenen of taarten te bakken. Ook als u niet depressief bent, gaat er een rustgevende, meditatieve werking uit van bezigheden met een repeterend karakter zoals het strijken van de was, het schillen van de aardappels en het schoffelen in de tuin. Het doen van bezigheidstherapie geeft de patiënt dikwijls het gevoel van sulligheid, alsof dat nog het enige is waar hij toe in staat is. Maar feit is nu eenmaal dat het inderdaad zo is. En voor de buitenwacht is het ook even wennen om een dierbare, die anders topprestaties levert, nu als een zombie te aanschouwen met een kleurplaat voor zijn neus.
Boven alles is bezigheidstherapie ook een oefening in nederigheid. Alleen door vrede te sluiten met het maken van kleine stapjes, kan de gevallen mens weer leren om op eigen benen te staan.
That tragedy on Pakistan is constantly on the worsen simply because relief components and enable fall far except what important. More enable is seriously needed given that the potential for lots of fatalities starts off to loom.
National drink of Pakistan
17/08/2016 13:01
(8 jaren geleden)
Excellent article.
Brazilianhairbundles
30/12/2014 08:18
(10 jaren geleden)
fijn te lezen,
dit doet wat met mijn wezen.
ook als 'gezond' mens met baan
spreekt mij dit aan.
Kan zo opgaan in mijn gevoelens
Maar dat is niet mijn bedoelens.
Het liefs ben ik lekker bezig
Dan achter de tv afwezig.
en daarom neem ik nu het besluit
die als volgt luidt
Ik ga nu lekker aan de gang
met liefde en aandacht, zonder dwang
stap voor stap doe ik de dingen
het leven tegemoet en zingen
Robert uit Amsterdam
16/11/2014 17:49
(10 jaren geleden)
Helemaal mee eens! goed artikel weer!
goed artikel
05/05/2014 10:44
(10 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties