Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Collegialiteit

23 May 2011
Door: Jeffrey Wijnberg

Collegialiteit in Nederland was al nooit om over naar huis te schrijven. Maar nu de financiële crisis om zich heen grijpt, is de sfeer op de werkvloer naar een nieuw dieptepunt gedaald. Pesterijen zijn aan de orde van de dag, al was het alleen maar om het eigen territorium veilig te stellen.

Likken naar boven, en trappen naar beneden is de norm geworden. En wie ziek thuis komt te zitten omdat hij de spanning ondragelijk vindt, kan fluiten naar enig medeleven. De uitvallers worden niet gemist omdat alles wat blijft liggen weer nieuwe kansen biedt voor de ratten. Nu bent u natuurlijk niet één van die ratten. U hoeft zich nergens voor te schamen omdat u het toonbeeld bent van collegialiteit. Ik feliciteer u van harte omdat u oprecht en integer bent. Ook bent u loyaal tegenover de collega’s die wel eens wat minder presteren omdat zij zichzelf in de weg zitten. Als één van die eigenaardige collega’s de mist in gaat, dan stapt u persoonlijk op hem af om het probleem te bespreken in plaats van achter zijn rug om roddels te verspreiden om zodoende bij de groep te horen die het allemaal beter weet. Nee, u kijkt liever naar het talent wat uw collega heeft dan dat u een vergrootglas zet op alles wat hij niet kan. Zo heeft u voor iedereen een complimentje; ook voor het ondersteunend personeel zoals de schoonmaker en de koffiejuffrouw. Natuurlijk, er zijn altijd zaken die beter kunnen, maar u waakt ervoor om te klagen. U weet dat het slimmer is om initiatief te tonen en veranderingen aan te zwengelen die u zelf in de hand hebt in plaats van anderen de schuld te geven als het tegenzit. U ziet het ook als collegiaal om op tijd te zijn voor afspraken en niet halverwege een bespreking binnen te strompelen met een slap excuus. Tijdens die besprekingen wacht u netjes op uw beurt en valt u anderen niet in de rede omdat u zichzelf zo graag hoort praten. Daar komt nog bij dat u bijzondere gebeurtenissen van collega’s zoals een verjaardag of een jubileum onthoudt en er werk van maakt om hem in het zonnetje te zetten. Helemaal bent u te prijzen omdat u gewoon interesse toont in het wel en wee van uw medewerkers zonder opdringerig, oordelend of bemoeizuchtig te zijn. En wordt u zelf door één van uw collega’s aangesproken omdat hij een probleem met u heeft, dan staat u open voor zijn kritiek omdat zelfs uw enthousiasme ook intimiderend kan zijn.

Ondanks uw persoonlijke inspanningen om collegiaal te zijn, lijkt het op de werkvloer soms net een oorlogsgebied. Maar uw motto blijft: een lach is ontwapenender dan schieten op alles wat beweegt.


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

  • Learning from the happening around us is one of the great example which we need to see and observe for a better learning. Thanks for awesome sharing.

    essay writing services
    18/03/2016 20:32
    (8 jaren geleden)

  • Mooier kan het niet gezegd worden.

    MvD
    16/06/2011 21:13
    (13 jaren geleden)

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie