Wachten is helemaal niets. Wachten is zinloze tijd doorbrengen. Wachten kan iedereen en is daarmee een bezigheid die helemaal niets voorstelt. Wachten is al met al een vorm van gedrag die niet eens de moeite waard is om te bespreken. Zo lijkt het. Maar niets is minder waar.
Wachten is een kunst en kan alleen door een enkeling op intelligente wijze worden benut. Feit is namelijk dat de meeste mensen alleen maar dom kunnen wachten. Zij zitten in de wachtkamer bij de dokter blaadjes te lezen die zij anders nooit zouden lezen; en zich ondertussen wezenloos te ergeren aan het feit dat zij tot het wachten zijn veroordeeld. Dat zijn dezelfde mensen die het wachten in de file, het wachten in de rij bij de supermarkt of het wachten bij de afhaalchinees als gestolen tijd ervaren. Terwijl gewacht wordt, koesteren zij de gedachte dat zij heel wat nuttigers zouden kunnen doen als zij niet hoefde te wachten. Het zijn dan al die andere mensen die er schuldig aan zijn dat zij hun kostbare ideeën en geweldige plannen niet kunnen uitvoeren enkel en alleen maar omdat zij moeten wachten. Maar de werkelijkheid is anders. Goed beschouwd hebben deze wachters helemaal geen briljante ideeën, laat staan geweldige plannen die zij ten uitvoer kunnen brengen. Nee, de manier waarop zij zitten te wachten verraadt nu juist dat zij niets bijzonders in de zin hebben. Want anders zouden zij juist, in de wachttijd die hun gegeven is, de gelegenheid aangrijpen om er van te genieten dat zij niets anders hoeven te doen dan hun eigen ideeën en plannen verder vorm te geven. Want wachten is te vergelijken met de rustpauzes die aangegeven worden in de muziek tussen de noten in. Die rustpauzes zijn net zo bepalend als de noten zelf en bieden de kans om goed voorbereid te zijn als het er echt op aankomt. Goede musici zitten dan ook niet tijdens de rustpauzes alleen maar dom te wachten, maar zijn in de tussentijd aan het luisteren naar hoe zij kunnen excelleren op het moment dat zij aan de beurt zijn. Daarmee is het wachten niet een tijdsbestek waarin passiviteit de overhand heeft, maar juist een actieve periode waarin met bezinning en mentale voorbereiding naar een betere prestatie kan worden toegewerkt. Tenminste, dat is wat intelligent wachten heet.
Een mens zal zo ongeveer 15.000 uren moeten wachten in zijn leven. Daarom is het onverstandig om het wachten te zien als een noodzakelijk kwaad. Slimmer is het om het wachten te zien als een uitgelezen moment waarop meer gezien, meer gedacht en meer ervaren kan worden dan wanneer het wachten voorbij is. Denk daar maar eens goed over na als u in de file staat.
Er is bijna geen Nederlander die graag betaald, en toch zijn er , die niet snel genoeg hun beurs kunnen trekken, al maar zuchtend en steunend als het bij de kassa in de supermarkt allemaal zo langzaam gaat.
de mens, een en al tegenstrijdigheid ;-)
Rolf Rosier
04/11/2013 19:12
(11 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties