Nog één weekje ploeteren en dan zit her er op. Het eindexamen nadert zijn voltooiing. Alleen, dat is nog maar het begin. Want wie het presteert om een diploma in de wacht te slepen, zal de eerste schreden moeten zetten op weg naar volledige zelfredzaamheid; een weg die bol staat van sociale en maatschappelijke verplichtingen.
Zo is het de bedoeling dat de geslaagde leerling een keuze maakt voor een vervolgopleiding; en als hij die keuze niet weet te maken zich op een andere manier inzet voor de samenleving. Daarbij hebben jongeren ook de verplichting om, vroeg of laat, zelfstandig te leren wonen: zelf koken, zelf opruimen, zelf schoonmaken, zelf boekhouden, zelf plannen, zelf structuur vasthouden en zelf waken voor een goede gezondheid. Dan is er natuurlijk de verplichting voor een deugdelijke sociale en emotionele ontwikkeling: nieuwe vriendschappen sluiten en tegelijkertijd de mensen afhouden die niets goeds in de zin hebben. Bij het verlaten ven het ouderlijke huis, ontstaat ook een andere verhouding met het thuisfront; en is er de verplichting om net genoeg contact te houden dat het eigen leven voldoende wordt afgeschermd. Veel ouders hebben last van het lege-nest-syndroom; en zullen hun bemoeienis met de kinderen maar moeilijk kunnen onderdrukken. Aan jonge mensen de taak om hun ouders te laten voelen dat de opvoeding zijn beste tijd heeft gehad. Aan het begin van mijn eigen studententijd raakte ik, meer dan eens, bedwelmd door de immens gevoelde vrijheid, waardoor het leek alsof niemand mij iets kon maken. Tegelijkertijd voelde ik, des te meer, de verplichting om er iets moois van te maken; en dat zonder precies te weten hoe ik dat zou moeten verwezenlijken. Alles kon, niets hoefde; en juist dat gegeven voelde als een grote verplichting; een verplichting om gewetensvol mijn vrijheden om te zetten in iets waar iedereen trots op zou kunnen zijn. Geld verdienen is evengoed een verplichting; eentje die toch op een creatieve manier moet worden gecombineerd met alle andere studentenactiviteiten. En eenmaal wat verdiend, is het ook weer een kunst om de inkomsten op een verstandige manier te besteden. En ook dat is een verplichting die niet iedereen meteen zo gemakkelijk afgaat. Tegelijkertijd is, in de prille levensfase van de jongvolwassene, niets zo belangrijk als het verkennen van de liefde, inclusief het ontdekken van je eigen seksuele voorkeuren. Verliefd worden is geweldig. Maar is het dan nu ook de tijd om je in een relatie vast te leggen? De keuze voor een deugdelijke levenspartner is zo simpel nog niet.
Wie eindexamen doet, wil natuurlijk slagen. En ik wens iedereen een succesvolle afsluiting van zijn schooltijd. Maar niet getreurd als het succes, voor nu, toch uitblijft. Want het opstarten van de volgende levensfase is geen kleinigheidje. Een iets langere aanloop is geen schande. Neem de tijd.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties