Homoseksualiteit is aangeleerd gedrag en het gevolg van een gebrekkige identificatie met de ouder van het eigen geslacht. Tenminste, zo was de uitleg eind vorige eeuw. Tegenwoordig waait er een andere wind in de psychologie: homoseksualiteit is aangeboren en wordt al in de baarmoeder vastgelegd bij de ontwikkeling van het brein.
En er gebeurt nog veel meer in die baarmoeder. Van jeuk tot schizofrenie, van koppigheid tot haaruitval en van invoelend vermogen tot nagelbijten wordt door de geleerden gezien als erfelijk bepaald. En dat is natuurlijk geweldig. Want, dan weet iedereen vanaf de geboorte waar hij aan toe is. Gelukkig ben ik niet de enige die zo blij is met deze frisse kijk op de mens. Miljoenen Nederlanders lezen zich suf in boeken met titels als ‘wij zijn ons brein’, ‘uw brein als medicijn’, ‘het puberende brein’, ‘het breinboek voor managers’, waardoor alle eigen afwijkingen als ook die van familieleden, collega’s en vrienden eindelijk een plekje krijgen. Het is toch een geruststellende gedachte dat het geschreeuw van de buurman uitgelegd kan worden als een antisociale persoonlijkheidsstoornis; een afwijking die van generatie op generatie is doorgegeven. Zo weet u ook dat terugschreeuwen niet helpt. Slimmer is het om te verhuizen naar een buurt waar de mensen van moeder natuur meer fatsoen hebben meegekregen. Het zijn dus niet alleen de afwijkingen die erfelijk bepaald zijn. Nee, ook uw talenten liggen al vast in de baarmoeder. Mocht u daarom veel geld verdienen, prachtig piano kunnen spelen of contact onderhouden met overleden mensen, maak dan een diepe buiging naar uw voorouders. Het is niet uw eigen verdienste dat u zo succesvol bent. U bent succesvol geprogrammeerd. De erfelijkheidsvisie is ook belangrijk waar het om intieme relaties gaat. Voor vrouwen is het volstrekt zinloos om mannen te dresseren. Dat hij snurkt, smakt, en alle klusjes op de lange baan schuift is niet zijn schuld. Nee, zo is hij nu éénmaal. Vraag het hemzelf en hij zal niet anders beweren. Zo is het ook water naar de zee dragen om verwachtingen te koesteren naar uw kinderen. U kunt wel wensen dat zij zich netjes gedragen, goede cijfers halen op school of hun kamer opruimen, maar het zit er in of niet. Mocht u een erg mislukt kind hebben, ga dan even naar een biologische psychiater voor het vaststellen van een diagnose. Vervelend is het wel om te horen dat uw kind erfelijk belast is, maar dan weet u tenminste zeker dat het niet aan de opvoeding ligt.
Als praktiserend psycholoog kan ik tegenwoordig volstaan met het toelachen van mijn patiënten. Mensen helpen om te veranderen hoeft niet meer. Immers, alle problemen vinden hun oorsprong in de baarmoeder. En het vermogen om die op te lossen ook.
Thanks for sharing with us…
192.168.1.1
14/08/2016 12:05
(8 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties