29 June 2009
Door: Jeffrey Wijnberg
Geslaagd voor het eindexamen? Gefeliciteerd! Na een aantal spetterende feesten en een welverdiende vakantie, volgt dan onmiddellijk de vraag: wat nu?
Voor een klein groepje kinderen is het geen vraag, maar een weet. Zij hebben altijd al acteur, politieagent of dokter willen worden, en kunnen nu aan een vervolgstudie beginnen.
Maar voor de grootste groep jongeren is het, na het eindexamen, een lastige periode van knagende (zelf)twijfel: waar ben ik goed in, wat wil ik zelf, waar word ik gelukkig van?
De vrijheid om een eigen loopbaan uit te stippelen is een luxe, maar het is tegelijkertijd een weelde die soms moeilijk te dragen is. Want met de keuze voor het één, vallen alle andere mogelijke keuzes automatisch af.Beroepskeuze
Een populaire manier om het wat-nu-probleem aan te pakken, is een afspraak te maken met een beroepskeuzebureau. Daar kan eenieder worden getest op zijn intellectuele prestatieniveau, zijn intrinsieke motivatie en zijn persoonlijke voorkeuren.
Mensen die dit doen, hebben doorgaans heel hoge verwachtingen, en hopen dat er, middels al die testen, een beroepskeuze uitrolt die magisch verrassend is (goh, ik wist niet dat ik het in me had om goochelaar te worden).
In werkelijkheid is de uitslag van een beroepskeuzetest niet wezenlijk anders dan wat de kandidaat al over zichzelf weet, namelijk dat hij – bijvoorbeeld – graag met mensen werkt, sociaal vaardig is en intellectueel bovengemiddeld presteert.
Advies: studie communicatiewetenschappen. Leuk. Maar, wat moet een kind van achttien zich voorstellen bij communicatiewetenschappen? Helemaal niets.Time-out
Dan zijn er steeds meer jongeren die een time-out nemen en met rugzak door Australië trekken, in de hoop om op die manier hun ware bestemming te ontdekken. Helaas. Het enige dat wordt ontdekt is hoe snel het geld opraakt.
Een tijdelijk baantje in de horeca kan ook een optie zijn, maar ook daar zal zelden iemand zijn echte talenten kunnen ontplooien. Ouders zeggen vaak: ’Het maakt niet uit wat je doet, als je maar gelukkig wordt.’ Maar dat is, nader beschouwd, het slechtste advies dat je een kind kunt meegeven.
Want gelukkig worden kan alleen als het wel uitmaakt wat je doet. En in deze uitspraak ligt het enige juiste antwoord besloten op de prangende vraag: wat nu?
Liefde
Als jong mens moet je, al lerend, en vooral al doende, zien te ontdekken hoe jij, als mens, een verschil kunt maken.
Natuurlijk, iets doen waar je in uit kunt blinken, is een goed begin. Maar zodra je merkt dat jouw omgeving enthousiast wordt van wat je doet, is dat het moment om te ervaren dat je als persoon iets toevoegt aan het leven van anderen.
Daarom is in alles wat je kiest ’liefde’ het sleutelwoord: voelen dat je in de ogen van je medemens er echt toe doet.
Auteur: Jeffrey Wijnberg
Originele publicatie: de Telegraaf
Datum: ma 29 jun 2009, 06:30