Wie wat kilootjes wil afvallen, doet dat zonder moeite met een ex-obsessie. Het emotionele brein kan zo op hol slaan na een relatiebreuk dat gezond denken en doen welhaast onmogelijk is. Sommige mensen kunnen dan nog wel plichtmatig hun werk doen, maar zonder enige afleiding van betekenis raken zij meteen weer de emotionele controle kwijt.
Opvallend bij een ex-obsessie is enerzijds het besef dat de relatie zijn beste tijd heeft gehad, anderzijds het verscheurde en pijnlijke gevoel dat de relatie zijn beste tijd heeft gehad. Verstandelijk beredeneren waarom uit-elkaar beter is, maakt het liefdesverdriet er niet minder om. Dat is ook de reden waarom mensen hun ex tegenover critici blijven verdedigen. Wat was, blijft zo dierbaar dat ook de nagedachtenis niet ontheiligd mag worden. Zo kan een goede vriend wel zeggen ‘die ex van jou was toch een arrogante narcist’, het antwoord zal dan zijn: ‘ja, dat weet ik wel, maar hij kon ook, op zijn manier, heel liefdevol zijn’. Hoe slecht een relatie ook is geweest, dan nog zal de vertrouwdheid en daarmee ook de hechting met elkaar zo diep in alle vezels van het lichaam gaan zitten, dat het vooral heel pijnlijk aanvoelt dat de ex wellicht al meteen een andere liefdespartner kan hebben. Deze emotionele toestand is de toestand waarin mensen overgaan tot stalk-gedrag: alles wordt in het werk gesteld om het doen en laten van de ex te volgen; iets wat van de dag nog gemakkelijk gaat vanwege alle aanwezige sociale media. De kleinste verandering (‘hij heeft zijn profielfoto veranderd’) wordt opgemerkt; en zal ogenblikkelijk reden zijn om daar de meest ingewikkelde theorieën en verklaringen voor te bedenken (‘ten diepste houd hij nog van mij en daarom probeert hij zichzelf weer opnieuw uit te vinden’). Voor de directe omgeving zijn de eindeloze redenaties van het liefdesslachtoffer vermoeiend en onzinnig; en dan vooral omdat gesprekken over het hoe en waarom geen enkel nieuw perspectief opleveren. Over perspectief gesproken: die is sowieso verdwenen bij de obessesieveling. Zij zal vervuld zijn met gedachten als ‘ik vind nooit weer iemand die van mij houdt’ of ‘zoals ik nu ben kan ik nooit weer openstaan voor nieuwe liefde’ en ‘dat beetje levensenergie wat ik ooit had, is voorgoed verdwenen’. Het zal duidelijk zijn dat het hier gaat om een acuut depressieve toestand, een toestand waarbij zelfs de sterkste medicatie geen uitkomst biedt. Gesprekken met een therapeut kunnen helpen, al was het alleen maar om de vrienden en familie te ontlasten van het repeterend verhaal ondragelijk verlies.
Als psycholoog zet ik mij altijd extra in voor mensen met een ex-obsessie; vooral omdat ik zelf elke vorm van onthechting ook moeilijk kan verdragen. Tegenwoordig ga ik dan samen met de ontroostbaren actief op zoek naar nieuwe liefdeskansen. Want alleen een nieuwe verbinding, doet het oude loslaten.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties