Succes op maandag is geen garantie voor de dinsdag. Ieder mens is altijd net zo goed als zijn laatste prestatie. De kans om te mislukken is daarom altijd reëel aanwezig. Toch gebruiken mensen het begrip ‘faalangst’ om aan te geven dat zij een irreële angst hebben om door het ijs te zakken.
De overtuiging van faalangstige mensen is dat zij uitstekend kunnen presteren, maar op het cruciale moment ‘dichtklappen’, ‘blokkeren’ of getrakteerd worden op een ‘black-out’. Vervolgens is het de schone taak van de psychotherapeut om de faalangstige patiënt te ‘ontblokkeren’. Nu kan het zijn dat ik de professionele literatuur niet goed bijhoud. Maar tot op heden is mij niets bekend van een therapeutische techniek die effectief de emotionele blokkade van de patiënt weet op te heffen. En dat is ook niet zo vreemd. Er is namelijk iets heel anders aan de hand bij mensen die zeggen dat zij lijden aan faalangst. Angst in het algemeen en faalangst in het bijzonder is geen kwaal die genezen kan worden. Angst is een ‘zijnstoestand’ die met alle lichamelijk reacties van dien (zweten, oorsuizingen, wazige blik) precies aangeeft hoe moeilijk een gegeven taak is voor die persoon. Zo kan het heel goed zijn dat iemand zijn geschiedenisles over het Koningshuis in Nederland perfect kent, maar tijdens het examen de helft vergeet. De echte verklaring is simpel: het presteren onder druk, het presteren wanneer het er op aan komt, het presteren wanneer je op de vingers gekeken wordt, is vele malen moeilijker dan in de veilige omgeving van thuis. Het verschil tussen ‘veilig presteren’ en ‘onveilig presteren’ is te vergelijken met het verschil tussen het oefenen van penaltyschieten op een reguliere trainingsdag en het benutten van een penalty tijdens een belangrijke wedstrijd ten overstaan van een joelend publiek. Het gaat om twee soorten prestaties, die qua moeilijkheidsgraad wezenlijk van elkaar verschillen. En de zogenaamde faalangst is even groot als de mate waarin de persoon de gegeven opdracht als moeilijk ervaart. Zo bekeken is faalangst op lijn te stellen met podiumangst. Iemand kan nog zo goed piano spelen, het publiekelijk vertonen van zijn kunsten vraagt om extra talent en inspanning. Over inspanning gesproken. Mensen met faalangst maken de cruciale denkfout dat wat zij willen kunnen niet moeilijk zou moeten zijn. En in die denkfout zit meteen ook de oplossing. Het gaat om een diepgevoelde acceptatie dat een opdracht (het leven) moeilijk is en daarom des te meer strijd en doorzettingsvermogen vraagt.
Experts spreken over positieve en negatieve faalangst. Gezonde spanning verhoogt de prestatie en ongezonde spanning ondermijnt de prestatie. Mooie woorden, maar een constatering die geen soelaas biedt. Immers, wie vooruit wil komen met de wind tegen, zal op zijn (mentale) fiets toch steviger moeten trappen.
The actual tragedy within Pakistan is constantly on the worsen because relief materials and help fall far lacking what is needed. More help is frantically needed since the potential for an incredible number of fatalities starts to loom.
National drink of Pakistan
17/08/2016 12:20
(8 jaren geleden)
Ik klap dicht als er iets tegen mijn ge zecht word wat ik niet fijn vind wat moet ik er mee doen
lisa
27/01/2015 00:44
(10 jaren geleden)
nou ik herken het probleem bij mijn dochter.Het is precies zoals het in het hierboven genoemde artiekel staat. Je bent zo machteloos. je wilt zo graag helpen maar wij weten ook niet meer hoe. Onze dochter heeft dan ook nog deslexie. Het is net of alles wat ze doet mislukt. studie/rijbewijs.Het is echt zielig om te zien.Een cursus faalangst heeft ze al gedaan, de druk wordt staads hoger.ze wil zich zo bewijzen, maar het lukt niet.
sandra
01/05/2012 15:58
(13 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties