Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Familiegeld

04 October 2010
Door: Jeffrey Wijnberg

Ruzie in de familie heeft negen van de tien keer te maken met geld. Bijvoorbeeld als het ouderlijk huis verkocht moet worden: na het overlijden van vader en moeder liggen de kinderen met elkaar overhoop over de verkoopprijs, omdat iedereen het onderste uit de kan wil.

 Of als ouders het ene kind te hulp schieten door zijn schulden te saneren, waardoor de andere kinderen zich gestraft voelen juist omdat zij wel hun eigen broek kunnen ophouden. Is er dan geen enkele manier om familieconflicten te vermijden als het om geld gaat? Nee. Maar, ruzies kunnen wel tot het minimum worden beperkt als vier vaste regels worden gehanteerd.

 Regel 1: leen een familielid nooit een cent. Wie geld leent aan een kind, broer of tante, loopt het grote risico nooit meer iets terug te zien. De ontvanger zal automatisch de gedachte koesteren dat de gever het geld toch wel kan missen. Anders had hij het geld niet geleend. Daar komt nog bij dat schuldeisers zoals de bank of de belastingdienst dwingender zijn in hun vorderingen. Als die schulden zijn betaald, blijft er meestal niets meer over om de familielening af te lossen. Blijft u hameren op teruggave, dan bent u een zeur.

 Regel 2: als u een familielid financieel wilt bijstaan, geef dan zonder voorwaarden of verwachtingen; na het ontvangen van uw gift (om bijvoorbeeld een onoverkomelijke huurachterstand in te lopen) volgt bijna altijd een luxe vakantie. Voor de ontvanger van het geld is dat logisch: hij is uit de brand en kan zich daarom nieuwe schulden permitteren. En dat is weer niet uw zaak.

 Regel 3: geef als ouders altijd alle kinderen hetzelfde bedrag en gelijktijdig; dit om te voorkomen dat geen van de kinderen zich achtergesteld voelt. Het zijn meestal de probleemkinderen die geld opeisen terwijl de braveriken het zonder beloning moeten stellen. Om noodkreten voor te zijn, is het verstandig om bij de geboorte van de (klein)kinderen een spaarboekje te openen. Op hun achttiende verjaardag schenkt u alle (klein)kinderen hetzelfde bedrag om daarna van verdere verplichtingen verschoond te blijven.

 Regel 4: Bemoeit u zich niet met de financiële huishouding van uw familieleden. De één is het toonbeeld van spaarzaamheid terwijl de ander er maar op los leeft. Roddelen tegenover de éen over de ander zaait verdeeldheid en draait er vroeg of laat op uit dat u zelf wordt geweerd op familiefeestjes. Zelf heeft u natuurlijk alles prima voor elkaar. Maar dat hoeft u niet iedereen in het gezicht te wrijven. Tenminste, als u geen vijandigheid wilt kweken.

 Wilt u binnen uw eigen gezin de harmonie bewaren, dan is het aan haar om alle geldstromen te regelen. Want, alleen de vrouw heeft het juiste moraal voor gelijke behandeling van iedereen.


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties



  • ZAND EROVER!!


    12/06/2012 18:47
    (12 jaren geleden)

  • Ik weet er van mee te praten.
    Bij mijn komst in Nederland:
    Bij de ouders van mijn vrouw ging het net zo.
    Waarom toch altijd dat gezeur om geld?
    Ik vind dat ouders best wat na kunnen laten, hebben de nazaten nog een lekker appeltje voor de
    "dorst".
    Maar ze hoeven zich niet voor de kinderen uit te kleden; mogen ze zelf ook nog een beetje leven?
    In Italië waar ik vandaan kom gaan wij veel zorgzamer met onze ouders om.
    Wij hadden niet veel geld maar wat overbleef hebben wij zonder zeuren vooraf na het overlijden van mijn ouders gekregen en dat was niet veel.
    Maar dat kon ons niets schelen, want geld maakt niet gelukkig!
    Conclusie: teveel krijgen maakt hebberig en het meer
    is nooit vol.
    Basta!! Antonio

    anthonio
    17/07/2011 23:12
    (13 jaren geleden)

  • wat een ellende allemaal.
    je zou er bijna voor kiezen om maar van kinderen
    af te zien.

    cleopatra
    07/06/2011 11:39
    (13 jaren geleden)

  • wat een ellende allemaal.
    je zou er bijna voor kiezen om maar van kinderen
    af te zien.

    cleopatra
    07/06/2011 11:39
    (13 jaren geleden)

  • goed stukje erg sneu allemaal
    goede les voor een ieder die met hetzelfde probleem
    zit
    Er staat mij nog wat te wachten met mijn drie vowassen kinderen!

    janke Groeneveld
    06/06/2011 18:09
    (13 jaren geleden)

  • TREFFEND!!

    IK ZIT IN HETZELFDE SCHUITJE MET MIJN
    KINDEREN NA HET OVERLIJDEN VAN MIJN LIEVE MAN AAN KANKER:
    WAT EEN VERDRIET;WANT ALLES DRAAIT OM
    DE POEN: HET VERWIJDERT EN NIETS IS MEER ZOALS HET VROEGER WAS, ER NU ARGWAAN
    EN HEBZUCHT:
    ZE LIJKEN WELJALOERS OP MIJN PENSIOEN., JIJ KRIJGT IN JE EENTJE NET ZO
    VEEL ALS WIJ SAMEN! DIT HAD IK NOOIT VERWACHT.
    MAAR IK HEB HIERVAN GELEERD EN LAAT ME NIET IN EEN HOEK DUWEN:
    IK BEN HIER WEL WAT DEPRESSIEF VAN GEWORDEN HOPELIJK KOMT HET NOG GOED,
    WANT IK WIL MIJN KINDEREN NIET VERLIEZEN.

    MOEDER MAJA

    Maja de Meyier/
    04/06/2011 14:18
    (13 jaren geleden)

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie