Liefdesrelaties kunnen worden beëindigd. Pijnlijk vaak. Dat wel. Toch heelt tijd de wonden. Ook vriendschappen kunnen langzaam uitdoven, zonder dat er bloed vloeit. Maar onenigheid tussen familieleden blijft knagen aan het gemoed, vooral omdat wat bij elkaar hoort tegelijkertijd niet zo voelt.
Natuurlijk. Een vervelende oom of een hysterische zus kunnen, wegens nare beledigingen, de wacht worden aangezegd. Maar evengoed zullen er gelegenheden zijn waar alle familieleden aanwezig horen te zijn. Alleen al praktisch gezien is het dan moeilijk om alleen met familieleden te verkeren die wel de moeite waard zijn. Daar komt nog bij dat er altijd andere familieleden zijn die de vervelende oom of hysterische zus wel een warm hart toedragen. En zo worden familieleden die wel bij elkaar willen horen ongewild toch uit elkaar getrokken. Bij nadere analyse blijkt eigenlijk altijd dat het onverstandig is om openhartig te zijn. Gewoon zeggen wat je denkt is, normaal gesproken, al riskant. In familieverband leidt het elkaar-bekritiseren steevast tot onoplosbare problemen. Alleen wanneer één van beiden bereid is om het boetekleed aan te trekken, kan de verhouding weer enigszins worden hersteld. Zo bekeken is het daarom raadzaam om in familieverband heel oppervlakkig met elkaar om te gaan. En goed beschouwd is daar eigenlijk helemaal niets mis mee. Samen wat eten, globaal wat nieuwtjes uitwisselen of praten over de verschillende manier van koffiezetten, is een uitstekende manier om toch met elkaar in harmonie te verkeren. Onderwerpen die vermeden moeten worden zijn: opvoeding van de kinderen, levensstijl en geldbesteding, politieke voorkeuren en godsdienstige opvattingen als ook het terugblikken op gebeurtenissen uit het verleden. Wie toch het gesprek iets persoonlijker wilt maken, kan dat alleen doen als vragen worden gesteld op basis van oprechte interesse. Uitgesproken meningen worden niet op prijs gesteld. Nu kan het wel zo zijn dat in de oorspronkelijke familieverbanden er een zekere openhartige sfeer van contact aanwezig is. Maar zodra nieuwe familieverbanden ontstaan door de aangetrouwden, is er weer alle reden om voorzichtig te zijn. Echtparen gaan als vanzelf op één lijn zitten met hun gezin waardoor de oorspronkelijke familieleden toch wat van elkaar vervreemden. Een normaal proces waar rekening mee gehouden moet worden.
Mijn vader zei altijd: ‘familie, dat zijn de mensen die ongevraagd op bezoek komen’. En zo hoort het ook. Het is helemaal niet de bedoeling om met iedereen in de familie goed op te schieten. Belangrijker is het om niet wakker te liggen van oorverdovende stiltes.
I love to read a good blog, what a good blog, thank you guys for the info!
192.168.1.1
26/08/2016 12:32
(8 jaren geleden)
It's a great blog post and read it twice for better knowledge
192.168.1.1
26/08/2016 12:32
(8 jaren geleden)
Ze zeggen dat je maar beter niet in gemeenschap van goederen kunt trouwen. Want dan kun je alles kwijt raken. Je weet het maar nooit. Dat er familieleden zijn die je favoriete eigendommen brutaalweg toe eigenen zonder er rekening mee te houden dat het een ander toebehoort. Spullen waar je emotionele waarde aan hecht en die wat zeggen ben je dan kwijt. Zoiets is onvervangbaar. Ze zetten een proletarische revolutie in gang achter je rug om zonder te vragen. En ook al zeg je daar wat van daar geven ze niks om. Zonder blikken en blozen andermans spullen en eigendommen tot zich rekenen en weggeven. Kaal plunderen en opruimen ook van je leven beroven. Het hele scenario zit al in hun hoofd. Met stereotype gezegden komen ze aanzetten zonder reden. Ze maken misbruik van je afhankelijkheidspositie en kunt geen kant op. Ik had een ander slot moeten nemen. Ze zijn toch nog wel bang voor hun reputatie en echt inbreken durven ze nog niet. Terwijl dat vanzelfsprekend is dat je van andermans eigendommen af moet blijven krijg ik de schuld en zij hoeven zich nergens voor te verantwoorden.
T.Huisman
07/02/2016 16:05
(9 jaren geleden)
Soms kunnen er misverstanden voorkomen als het gaat om erfenissen en nalatenschappen en goederen. Dan kwam familie wel eens bij tante op visite en dan zei ze jij krijgt dit en dat en dan was dat een kandelaar die in de eetkamer stond. .Toen het zo ver was werd er een loterij georganiseerd door familieleden. Zij zei dat het vaststond bij de notaris maar dat weet ik niet. Want de toegezegde dingen kreeg men niet wat hun beloofd was. Dan gat het om kleine dingen en dan bestaan er meningsverschillen over van wat hun was beloofd tijdens hun bezoek aan hun tante. Dan beloofde ze dat te geven voor het geval dat ze minder werd. Ik stond er nogal ver van af want ze liet niet iedereen meer toe omdat ze in het laatst niemand meer vertrouwde en het ging mentaal achteruit. Ze at niet meer en vermagerde ook en zat alleen in een flat en verdwaalde op stations. . Een neef en een nicht moesten er nog aan te pas komen om te zorgen dat zij ergens werd opgenomen anders zouden ze haar in die flat hebben gevonden. Ze kwam in een verzorgingstehuis en ging er wel wat op vooruit en kreeg weer wat te eten. De familieleden konden enige invloed uitoefenen omdat zij vroeger een functie hebben gehad in een verzorgingshuis vandaar dat het dan wat sneller ging. Zou dat niet zo zijn dan zou ze op de wachtlijst zijn gekomen maar nu niet. Ze beloofde dan wel meer zo van als ik er niet meer ben dan krijg jij dit en jij dat. Toen rekenden ze daar op en dat hebben sommige familieleden onthouden maar toen het zo ver was kregen ze dat niet en daar toonde men zich verbolgen over dat de een meer kreeg en ook dat wat hun beloofd is niet gekregen hebben. .
T.Huisman
07/02/2016 15:47
(9 jaren geleden)
Ik heb een zus en die heeft nogal ambitieuze en dominante neigingen en is agressief en laat zich beledigend uit. En als je er wat van zegt dan doet ze dat weer. haar opvattingen gelden en tellen alleen maar en niet die van mij. Ze denkt meer rechten te hebben omdat ze een baan en een auto heeft en meer inkomen. Zo heeft ze zonder medeweten lievelingsartikelen weggenomen en achter de rug om de kringloopwinkel gebeld en heeft mij getackeld toen ik de lading wou redden. Hier had ik een emotionele herinnering aan. het was van emotionele waarde maar naar mij werd niet gevraagd terwijl die eigendommen van mij waren. En dan achter de rug om de kringloopwinkel bellen en die haalde dat dan op en kon niets inbrengen want het werd met geweld afgenomen. Zodra ik de deur open wou doen werd ik opzij geduwd en weggetackeld, en ze had overal wel een antwoord op. En beledigende kwetsende opmerkingen maken. Dit doe ik ook niet bij een ander. Nu heb ik het idee dat ik illegaal wordt vermoord en uit de weg wordt geruimd en heb er al heel wat mensen bij gehaald maar die doen niets. Dan alsof het lijkt alsof ze voor mijn zus zijn. Dingen uit huis die van emotionele waarde zijn zijn zonder mijn medeweten weggegaan en wel naar de kringloopwinkel. Ze legitimeren ook niet of het van de rechtmatige eigenaar vandaan komt dan dat mijn zus de rechtmatige eigenaar niet was van die spullen en kreeg nergens bescherming. Het is net alsof ze de rollen omdraaien alsof ik diegene ben die de schuldige was. Wat je ook deed je deed het nooit goed en er viel niet mee samen te werken. Het lijkt alsof ze meerdere mensen en groepen met macht achter zich weten te krijgen die snel en gemakkelijk aan geld willen komen maar dan niet op zo"n schone manier. Het is haar alleen om het geld te doen dat werk. Misbruik maken van iemand die in een afhankelijkheidspositie zit en met doortrapte berekening te werk gaan. Het lijkt alsof ze je door willen strepen en op willen ruimen. Het was een hachelijke situatie waar je in zat. En als je je verhaal deed dan was het alsof mensen glazig voor zich uit zaten te staren en alsof het maar oude rommel was terwijl ik er emotionele waarde aan hechtte en hier geen rekening mee hield. En welk argument je ook aanvoerde ze bleef doorgaan met pakken van spullen waar ik emotioneel een aandenken aan had. . Zodra ik het wou grijpen dan hield ze dat bij mij vandaan. het was een pop die ik van mijn moeder op sinterklaas had gekregen en zodra ik die wou grijpen begon zij er mee te zwaaien. En ook dingen weg -snaaien in huis en verder de wetten wat stellen. Er was niet mee om te gaan en zo iemand hoef je niet in huis. Dit wil toch niemand en heeft altijd naar tegen mij gedaan zonder aanwijsbare reden. Het is pijnlijk at anderen het als oude rommel ziet en ook tot een proletarische revolutie over willen gaan. Mijn zus is vol naijver egoisme en baatzucht.
T.Huisman
07/02/2016 15:31
(9 jaren geleden)
Thank you for sharing.
directional coupler
26/08/2015 05:52
(9 jaren geleden)
Very good stuff with good ideas and concepts, lots of great information and inspiration, both of which we all need.
http://www.ultrashock.org
24/06/2015 09:32
(9 jaren geleden)
net zoals van die ´fijne´ schoonzussen hebben, maar niet heus....
didi
13/05/2015 14:49
(10 jaren geleden)
Gisteren bij toeval deze column gelezen,wat mij trof; het terugblikken op gebeurtenissen uit het verleden;
Bij een ontmoeting met een 85 jarige man, welke mij vertelde dat hij al 10 jaar niet wordt aan gekeken en gegroet door een schoonzusje, alleen omdat deze man een week na de begrafenis van zijn vrouw,een nieuw contact met een vrouw aan is gegaan.
Treffend dus uw column.
Met hartelijke groet,
Mevrouw ineke dam-Schuyt
Ineke Dam-Schuyt
12/05/2015 15:20
(10 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties