Jonge vrouwen wachten op het goede moment, dat wil zeggen om zwanger te worden. Nu is dat wachten op het goede moment in deze moderne tijden goed voorstelbaar, simpelweg omdat vrouwen wel wat beters te doen hebben dan (alleen maar) zwanger-worden.
Nu is in een enkel geval dat wachten op het goede moment een succesverhaal: zij gaat eerst aan de slag met studie en carrière, ontmoet zo eind twintig haar gedroomde partner en net voordat de eitjes bijna op zijn wordt zij een keer of wat zwanger. Maar er is niet zoveel voorstellingsvermogen nodig om te zien hoe dat wachten-op-het-goede-moment juist geen succesverhaal wordt. Onverwachtse tegenslagen stapelen zich op: 1) de man met wie het klikt heeft al een huwelijk achter de rug met kinderen en wil simpelweg niet aan een tweede leg beginnen 2) tijdens het wachten komt het zogeheten moedergevoel niet echt opzetten waardoor zij elk initiatief dan maar achterwege laat 3) de man met wie het klikt vindt dat wachten prima, maar als het er echt op aankomt dan weigert hij mee te werken 4) de carrière gaat zo voortvarend dat zij haar privéleven totaal verwaarloosd en te oud blijkt als zij toch een kinderwens heeft 5) het op orde krijgen van haar leven in de vorm van financiele zekerheid, carrièreperspectief en geschikte woonsituatie neemt zoveel tijd in beslag neemt dat haar vruchtbaarheid simpelweg verloopt. Probleem is ook dat moderne vrouwen de inbreng van de man even zwaar laat wegen. Maar dat is een vorm van ‘gelijkwaardigheids-denken’ die alleen maar problemen in de hand werkt. De vruchtbaarheid van de vrouw en de wens om moeder te worden is, meer dan eens zo essentieel voor haar vrouwelijke identiteit dat het geen pas geeft om haar het zwanger-willen-worden te ontzeggen. Hij kan het haar wel ontzeggen, maar dan heeft die relatie ook geen toekomst. Want met een onvervulde kinderwens zal de vrouw het hem altijd nadragen. Vrouwen die wel (juist) op een willekeurig moment zwanger raken kunnen uiteraard op een later moment alleen komen te staan, simpelweg omdat hij vreemd is gegaan of omdat het stel op elkaar is uitgekeken. Maar gelukkig voor die vrouwen heeft zij dan altijd nog de kinderen; en hoeft zij zich daarover geen zorgen te maken als zij, op een later tijdstip, nog weer een andere relatie krijgen. Overigens, de protesten van de man tegen een zwangerschap vinden (bijna altijd) hun oorsprong in angst: angst voor de verantwoordelijkheid die met een gezinsleven hand in hand gaan. Maar evengoed is dat geen reden voor de vrouw om aan die protesten gehoor te geven.
Het zal onderhand duidelijk zijn dat het wachten op een goed moment een heilloze weg is. Het is niet voor niets dat de vruchtbaarheid van de vrouw zich op jonge leeftijd aandient. En de natuur, die moet je niet in de wacht zetten.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties