De meeste mensen zijn zich er niet van bewust: zelfoverschatting. Toch is dit een psychische tekortkoming die leidt tot allerlei vormen van emotioneel lijden. Enerzijds is het menselijk om jezelf te zien als het middelpunt van het universum, anderzijds is deze visie ook de oorsprong van misverstanden en teleurstellingen.
Zo kan Henk zich er enorm op verheugen op thuis te komen: zijn verlangen naar Beatrijs is zo sterk aanwezig in zijn beleving dat hij niet anders kan denken dan dat zij hetzelfde ervaart; en dat zij elkaar in de armen zullen vliegen om het brandend verlangen te stillen. Maar thuisgekomen ondergaat Henk meer dan eens een hele koude douche. Beatrijs: ‘ik ben met hele andere dingen bezig dan het feit dat jij thuiskomt; ik ben niet van plan om op commando een gat in de lucht te springen, enkel en alleen maar omdat jij daar behoefte aan hebt’. Nu kan er best betoogd worden dat levenspartners rekening kunnen houden met elkaar; en dat niets leuker is om elkaars verlangens in vervulling te laten gaan. Als redenering geen speld tussen te krijgen. Feit is alleen dat ieder mens zijn eigen agenda heeft; en ook zichzelf als middelpunt ervaart in het leven om hem heen. Het echte probleem zit dus verscholen in zelfoverschatting: dat je zo belangrijk bent dat anderen daar niet om heen kunnen. Welnu, zo belangrijk als jij denkt dat je bent, dat ben je niet. Dit zelfde probleem is aan de orde van de dag als het gaat om andere, dagelijkse dompers: 1) mailtjes die niet meteen worden beantwoord 2) afspraken die niet worden nagekomen 3) sollicitatiebrieven die niet eens worden gelezen 4) collega’s die ineens niet meer groeten 5) mensen die voordringen in de rij 6) eigen verhalen waar niet echt naar geluisterd wordt 7) originele voorstellen die worden genegeerd 8) extra inspanningen die geen waardering oogsten 9) geleende boeken die niet terugkomen en 10) liefdevolle gebaren zonder wederkerigheid. Iedereen zit in zijn eigen ‘bubbel’; en zit niet in die van jouw. Tegenstrijdig genoeg lijdt de mens ook aan zelfoverschatting als het gaat om zijn eigen onzekerheden die te herkennen zijn in uitspraken als ‘wat zullen ze wel niet van mij denken’ of ‘ik wil wel wat ondernemen, maar wie zit nu op mij te wachten’ en ‘ik aarzel vaak om iets te zeggen omdat ik bang ben niet goed over te komen’. Welnu, er is inderdaad niemand die op jou zit te wachten; en hoe jij overkomt is meestal geen thema waar anderen zich mee bezighouden.
Vaak wordt gedacht dat mensen in het algemeen en sommige mensen in het bijzonder geen hoge pet op hebben van zichzelf. Het tegendeel is waar. Heel diep van binnen zien mensen zichzelf juist als zeer de moeite waard. Niets mis mee, behalve dan dat anderen zichzelf nog meer de moeite waard vinden.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties