Vrouwen vinden dat mannen het initiatief moeten nemen. Ook in deze moderne tijd, waarin relationele gelijkwaardigheid wordt gepredikt, blijven vrouwen van mening dat de man als eerste aan zet is.
Dat standpunt is uitgekookt. Want, als het initiatief bij de man ligt, is ook hij degene die het risico neemt om een blauwtje te lopen. Dat moet hij er maar voor over hebben om überhaupt bij de vrouw in het gevlei te komen. Dat hij doorgaans van een koude kermis thuiskomt, is zijn pech. En haar voordeel. Want, zolang zij degene is die hem kan afwijzen, kan zij zelf niet worden afgewezen. Nu zou het voor de man niet eens een echt probleem zijn om een blauwtje te lopen als het beperkt bleef bij de eerste kennismaking. Maar zo gemakkelijk komt de man er niet van af. Het is niet de bedoeling dat hij er zomaar, na één flutpoging, vandoor gaat. Dat is te gemakkelijk. Hij moet gewoon beter zijn best doen. En als zij besloten heeft dat hij voor echte verkering in aanmerking komt, dan begint het afwijzingsfeest pas echt. Want, wat de man ook voor initiatieven aan de dag legt, het klopt eigenlijk nooit. Tenminste, in haar ogen. Zo kan hij spontaan bedenken dat het tijd is voor een avondje naar de bioscoop, maar dan is zijn gevoel voor timing (hoezo, nu) helemaal verkeerd, zoals ook wanneer hij haar wil knuffelen (zie je dan niet dat ik daar niet voor in de stemming ben). Ook kan de man het initiatief nemen om belangstellend te zijn (hoe was het op je werk) om vervolgens te ontdekken dat hij naar de bekende weg vraagt (hoezo, niet anders dan anders). Als hij weer wat nieuwe moed verzameld heeft, kan de man uit zichzelf de vaatwasser inruimen om daarna van haar te horen dat hij spilziek is (als je beter kijkt, kan er twee keer zoveel in). Als zij vraagt ‘mag ik ook wat drinken', dan moet hij er niet als vanzelfsprekend van uit gaan dat zij, net als anders, een glas wijn bedoelt. Dat mannelijk initiatief wordt onmiddellijk afgestraft met ‘wil je soms een alcoholist van mij maken'.
Toen ik onlangs mijn vrouw uit de keuken wilde halen omdat zij nog zo laat aan het boenen was, zei mijn Slowaakse zwager, Oto Cervenka: zbytocná iniciatíva sa nevypláca, oftewel: overbodige initiatieven lonen niet. Zelfs het spontaan meenemen van een bloemetje kan verkeerd vallen (heb je misschien iets goed te maken), waardoor menig man uiteindelijk als een zoutzak op de bank belandt met alleen nog controle over de afstandsbediening. Tenminste, als hij geluk heeft. Daarom moet de vrouw ook niet klagen over mannelijk slapte. Dat heeft zij helemaal aan zichzelf te wijten.
Klopt helemaal!
robert duis
06/10/2009 09:47
(15 jaren geleden)
ZO, je slaat de spijker op z'n kop.
Nu rest nog de vraag: 'hoe wordt een man een Alfa man EN hoe blijft hij dat!?'.
Ik heb er wel zo mijn ideeen over, maar wellicht dat jij daar eens je licht op kunt laten schijnen...
Met hartelijke groet!
Jan Hendrik Rufer
Jan Hendrik Rufer
05/10/2009 17:30
(15 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties