28 July 2008
Door: Jeffrey Wijnberg
’Mag ik een vuurtje’ mag dan als versierpoging door het huidige rookverbod in onbruik raken, het moderne leven biedt nog genoeg mogelijkheden om de andere sekse te verleiden. Zo hoeft u eigenlijk niet eens de deur uit.
Neem plaats achter uw pc, surf naar wat datingsites en u heeft al binnen het uur een paar interessemailtjes waarmee u uitdagend aan de slag kunt. Ondertussen kunt u ook uw mobieltje raadplegen om te kijken of er nog nieuwe tekstboodschappen zijn binnengebliept.
In principe is elk sms’je geschikt voor de flirter: vage bekenden of volstrekte vreemdelingen, het maakt niets uit. Immers, met iedereen met wie u nog helemaal niets heeft, is het des te spannender om te kijken hoeveel intimiteit de virtuele verhouding kan verdragen.
Krijgt u bijvoorbeeld van één van uw klanten een berichtje binnen met de zakelijke tekst ’wanneer kan ik mijn bestelling afhalen?’, dan kunt u plagerig antwoorden ’dat hangt ervan af wat je aanhebt’. Is het vervolg-sms’je van bozige kwaliteit, namelijk: ’als u geen normaal antwoord kunt geven, dan bel ik uw baas’, dan kunt u zich er nog uitredden met de tekst ’o, sorry, ik dacht, geheel abuis, dat mijn vriendin een grapje met mij uithaalde’.
Krijgt u, daarentegen, een sms’je met de tekst ’wat ik aanheb is voor jou een vraag, maar voor mij een weet’, dan kan zonder enig probleem het volgende sms’je gestuurd worden met de tekst: ’laat ik dan maar eerst eens raden welk kleur ondergoed je aanhebt’. Wellicht laad ik nu de verdenking op mij dat ik ondertussen veel ervaring heb opgedaan met het moderne flirten.
Die verdenking klopt in zoverre dat ik steeds meer patiënten in de praktijk krijg met verhalen over hoe zij zich, virtueel flirtend, in de nesten hebben gewerkt. Feit is namelijk dat alle bekende en moderne communicatiemiddelen (e-mail, chatbox, msn) het mogelijk hebben gemaakt om, vanuit de anonimiteit, over de grenzen van normaal fatsoen heen te springen.
De virtuele spanning die op deze manier wordt uitgelokt en opgebouwd, kan vervolgens net zo gemakkelijk weer gerelativeerd worden met argumenten als ’het is een onschuldige manier om even uit je dak te gaan’, of ’juist omdat we elkaar niet echt kennen, stelt het eigenlijk helemaal niets voor’.
Het probleem is echter, dat het virtuele flirten zo verslavend en afleidend werkt dat geconcentreerde arbeid steeds moeilijker wordt. Het tweede probleem is dat de berichtjes heel wat minder onschuldig zullen overkomen als ze eenmaal door het thuisfront worden onderschept en gelezen; en dan is een huwelijkscrisis een voorspelbare zekerheid.
Komt het ooit tot een echte ontmoeting tussen de twee virtuele flirters, dan is die ervaring vrijwel altijd van deprimerende kwaliteit. Het is de illusie die het verlangen aanwakkert, waardoor de luchtballon vol opgeblazen erotiek met één speldenprik van rauwe realiteit uiteenspat. Nee, dan kunt u beter buiten gaan roken: daar staat altijd wel iemand die gewoon gezelschap zoekt.
Auteur: Jeffrey Wijnberg
Originele publicatie: de Telegraaf
Datum: ma 28 jul 2008, 06:30