01 September 2008
Door: Jeffrey Wijnberg
Huishouden is een kunst. En om die kunst meester te worden, zou menigeen daar een harde leerschool voor moeten volgen. Vroeger kon dat ook: op de spinazieacademie, door normale mensen ook wel huishoudschool genoemd.
Maar, zoals wel vaker presteert Nederland het om waardevolle instituten af te schaffen, om later tot het briljante inzicht te komen dat er sprake is van een pijnlijk gemis. Immers, de geschoolde krachten van weleer zijn met pensioen, en wat overblijft is een chaotisch Nederland achter de voorgevel.
Er zijn zelfs mensen die zich voor psychotherapie melden, omdat het amateuristisch gerommel in huis hun gevoel van onzekerheid en verwarring alleen maar versterkt.
Het probleem is ook dat, in het huidige maatschappelijk klimaat, de spaarzame huishoudelijke natuurtalenten bitter weinig waardering ondervinden. Het zijn meestal vrouwen, die te horen krijgen dat zij, met hun perfectionistische poetsneigingen, een dwangmatig karakter hebben, en daardoor onvermogend zijn om van het echte leven te genieten.
Maar dat is lariekoek. Feit is eerder dat een soepel draaiend huishouden een perfectionistische aanpak vereist, vooral omdat het werk behoorlijk veelomvattend is. Ik bedoel, met een beetje afwassen, stofzuigen en pizza’s bakken ben je er nog lang niet; en de mensen die dat wel denken, leven in een verwaarloosde dierentuin. Nee, echt goed huishouden vraagt allereerst om overzicht.
En dat betekent dat alles zijn eigen plaats kent, zodat boeken, kleedjes, schrijfgerei, pleisters en postzegels tot vazen, wasmiddelen, condooms, lepeltjes en fietssleutels ook te vinden zijn als zij moeten worden gebruikt. Of neem, bijvoorbeeld, de drie-eenheid van wassen, strijken en vouwen: dat is niet alleen een hele klus, maar vereist ook een vorm van discipline en precisie, willen alle gezinsleden duurzaam verzorgd voor de dag komen.
Dan is er altijd wel iets wat deugdelijk onderhoud nodig heeft: is het niet het ontkalken van het koffiezetapparaat of de verzorging van de planten, dan is het wel het bijhouden van de boekhouding of het ontvetten van de afzuigkap.
Goed huishouden kenmerkt zich vooral door het feit dat het nooit ophoudt: de voorraden moeten aangevuld, de ramen gezeemd, de sporttassen van de kinderen klaargezet, de badkamer ontlucht en gedroogd, de kapotte lampjes verwisseld, de zomerkleding vervangen door het winterspul, de lekke fietsbanden geplakt of de beloofde verjaardagstaart gebakken.
En dan heb ik het niet eens gehad over de inrichting van het huis, iets wat bij de meeste mensen een allegaartje is van tafels en stoelen die niet bij elkaar passen, verlichting op plaatsen waar het nu juist niet nodig is, en dat gecombineerd met posters en prullaria waar geen enkele eenduidigheid van smaak in te ontdekken valt.
Kortom, de Nederlander is verslonsd. Ook geestelijk. En als de huishoudschool in ere zou worden hersteld, dan scheelt mij dat, als psycholoog, handen vol werk.
Auteur: Jeffrey Wijnberg
Originele publicatie: de Telegraaf
Datum: ma 01 sep 2008, 06:30