Tegemoetkomendheid is een mooie eigenschap; en is een probaat middel tegen ruzies en een slechte sfeer. Tegelijkertijd schuilt er in tegemoetkomendheid een groot nadeel. Want wie al te gemakkelijk toegeeft, zal merken dat er nog veel meer eisen worden gesteld, alsof dat de normale gang van zaken is.
Geef iemand een vinger en hij neemt de hele hand. Zo zijn er genoeg vredestichters en andere meegaande types die, bijna uit gewoonte, overal ‘ja’ op zeggen wanneer enige bereidwilligheid wordt gevraagd. En zoals gezegd: daar is niets mis mee, behalve dan dat de eisende partijen zich wel heel vrij zullen voelen om de hulpvaardigen van deze wereld helemaal leeg te trekken. Dit fenomeen komt overal voor waar mensen op elkaar aangewezen zijn. Maar er is één plek waar het nogal gierend uit de klauwen kan lopen; en dat is op het thuisfront tussen man en vrouw. Opvallend genoeg heeft de man niet erg veel wensen op zijn lijstje staan. Vraag een man waar hij zich nog het beste bij voelt, als het gaat om de relatie tussen hem en zijn vrouw, dan zal hij zeggen: ‘geen gezeur’. De vrouw, daarentegen heeft wel meer noten op haar zang; en zal, naast de dagelijkse klusjes in en om het huis, ook de nodige gedragsveranderingen in haar man nastreven. Standaard zijn verzoeken zoals ‘doe de was nu eens in de wasmand’ of ‘als je de keuken aan kant hebt, veeg dan ook even aan’ en ‘het is toch een kleine moeite om het plastic even apart te deponeren in de bak met plastic of niet dan’. Na enig aandringen zullen de meeste mannen aan dergelijke verzoeken toegeven, vooral in de hoop dat zij daarmee de boel definitief recht getrokken hebben. Maar niets is minder waar. Alsof de vrouw een hoed heeft waar zij, telkens weer, nieuwe konijnen uit weet te toveren, zal de man, juist door zijn bereidwilligheid, getrakteerd worden op nieuwe verzoeken, meestal in het verlengde van al eerder gedane verzoeken, zoals: ‘als je de was in de wasmand hebt gedaan, vergeet dan niet om de wasmand ook terug te zetten waar hij hoort’ of ‘als je de keuken hebt aangeveegd, haal dan even de dweil er overheen’ en ‘breng het plastic dan ook weg als de bak met plastic vol is’. Goed beschouwd lijkt het er verdacht veel op dat de vrouw een systematisch plan heeft om kleine opdrachten zo aan elkaar te plakken dat de man, in de loop der jaren, precies dat doet wat zij dan niet meer hoeft te doen.
Nu zal duidelijk zijn waarom menig man, van meet af aan, zijn medewerking weigert. Uit angst voor de oneindigheid van haar verlangens, trapt hij meteen op de rem om daarmee zijn positie veilig te stellen. Omdat hij weet dat zij altijd meer wil, houdt hij zijn handen in de zak.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties