Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Integratie

14 November 2016
Door: Jeffrey Wijnberg

Iedereen heeft er de mond vol van. Maar niemand weet waar het eigenlijk voor staat. Persoonlijk twijfel ik ernstig of er zoiets bestaat als ‘integratie’, wat zou verklaren waarom integratieprojecten altijd mislukken. Zelfs twee enkele mensen worden zelden een harmonische, huwelijkse eenheid.

Dat komt  omdat het individu zijn unieke, oorspronkelijke identiteit niet zal opgeven. En als twee, enkele mensen al geen vorm van integratie weten te bereiken, is dat voor twee of meerdere, grote groepen mensen al een praktische onmogelijkheid. Nee, het hoogst haalbare is doorgaans een vorm van aanpassing, waarbij de onderliggende partij genoegen moet nemen met het dictaat van de dominante cultuur. Nu zijn dit moeilijk begrippen, maar wellicht wat beter te begrijpen wanneer gekeken wordt naar man en vrouw met verschillende familieculturen. Simpel voorbeeld: zijn familie eet macaroni altijd met hamblokjes, doperwtjes en gesmolten kaas. Haar familie heeft een andere macaronitraditie namelijk met spek, gehakt en tomatensaus. Geloof mij: er komt echt geen eenwording uit deze twee recepten. Het hoogst haalbare is een afwisseling van beide schotels, een vorm van vredige co-existentie. Maar in de praktijk zal de zwakkere familiecultuur het afleggen tegen de dominante, waardoor er uiteindelijk maar één en dezelfde macaronischotel op tafel verschijnt. De man zal misschien wel zeggen: ‘het maakt mij niet uit, ik vind het altijd wel lekker wat mijn vrouw op tafel zet’. Maar als diezelfde man een paar dagen alleen is, dan kan hij niet wachten om zijn eigen, vertrouwde macaronischotel te bereiden. En als de vrouw weer huiswaarts keert en hem vraagt wat hij gegeten heeft, dan zal hij naar alle waarschijnlijk antwoorden: ‘ach, weet ik niet, van alles wat’; dit om geen onnodige conflicten te veroorzaken. Welnu, als twee soorten macaronischotels afkomstig van twee verschillende familieculturen al niet te integreren zijn, dan begrijpt u wel dat die twee familieculturen nooit een harmonische eenheid zullen vormen.

En dat is ook helemaal niet erg. Want als de mens ergens geschikt voor is, dan is het wel om zich aan te passen. Sterker nog, wil de mens ergens bijhoren dan zal hij geld nog moeite sparen om een gewaardeerd lid van de groep te zijn. Noem het alleen geen integratie. Want daar voelt iedere, afzonderlijk individu zich te uniek voor.

 


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

  • Check out the steps to Login to UPSers Login portal official website UPSers.com

    upserscom
    02/01/2018 16:08
    (7 jaren geleden)

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie