‘Als het kind maar gezond is’, zeggen ouders nog voor de bevalling. Maar komt het kind gezond ter wereld, dan wordt deze levensmotto al gauw vergeten. Want het kind moet zich natuurlijk wel volgens het boekje ontwikkelen. Lachen, babbelen, bewegen, eten, drinken, plassen en poepen:
Het wordt allemaal nauwlettend gevolgd zodat de kleuter zich zonder emotionele, sociale en taalkundige achterstand kan melden voor de basisschool. En dat is nog maar het prille begin. In de jaren die volgen wordt de druk alleen nog maar verder opgevoerd. Zelfs het behalen van een eindexamendiploma is nog geen reden om een gat in de lucht te springen. Dan krijgen jongeren ook van anderen te horen dat zij aan de bak moeten om hun talenten te verzilveren in maatschappelijk succes. Zo moet de studiekeuze gelijk goed zijn omdat de overheid geen zin meer heeft om geld te verspillen aan studenten die zwalken. Bovendien dient de jeugd in het eerste jaar optimaal te presteren zodat de kneusjes kunnen worden verwezen naar een baantje achter de kassa van de supermarkt. Jongeren die goed studeren, maar er toch iets langer er over doen moeten dan maar worden bestraft met een boete. Zo is tegenwoordig de studietijd geen plezierige proeftuin om het leven een beetje in de vingers te krijgen, maar eerder een drukpan die er voor moeten zorgen dat het rauwe vlees in luttele minuten verandert in een mals sudderlapje. Verbazingwekkend is het feit dat er weinig protest van de jeugd te horen is. Blijkbaar zijn jongeren van huis uit zo gewend dat zij moeten presteren dat het maatschappelijk-moeten een vanzelfsprekendheid is. Deze ontwikkeling maakt dat steeds meer jonge mensen op mijn spreekuur komen. In plaats van verzet, geven zij zichzelf de schuld als het allemaal niet wil vlotten. Het geeft toch te denken dat ik gesprekken moet voeren met jongens en meisjes van in de twintig die zich zorgen maken over hun toekomst enkel en alleen maar omdat zij nog geen blauwdruk van hun carrière hebben gemaakt. Meer dan normaal is, piekeren deze jongeren omdat zij nog niet de ware hebben gevonden, niet genoeg spaargeld hebben, en omdat zij het studeren, het werken en het sociale leven niet soepeltjes kunnen combineren; en dat met geestelijke uitputting als gevolg.
Zelf word ik er bepaald niet vrolijk van als ik in samenspraak met de huisarts moet besluiten om deze jonge patiëntengroep antidepressiva te laten slikken. Nee, daar hoeft niemand lacherig over te doen. Prozac is geen pretpil, maar meer dan eens bittere noodzaak. Het zal je eigen kind maar wezen die rondloopt met zelfmoordgedachten. Daarom zeg ik boos en opstandig: ‘Geef jongeren de tijd om volwassen te worden’. Opjagen werkt alleen maar averechts. Liefdevolle aandacht is voldoende.
jaa weer een topperr
michel telo
10/02/2012 23:55
(13 jaren geleden)
Dit is weer een symptoom van het tot-in-de-kern-verrotte-systeem waarin we leven. Mag ik u een documentaire aanbevelen die wellicht de zaak verduidelijkt:
http://www.documentairenet.nl/review/money-as-debt/
Over Prozac: SSRI's zijn rommel. Ze zijn niet effectief (behalve bij mensen met zware depressie), ze zijn zwaar verslavend en de bijwerkingen zijn ronduit K.U.T.
Als serotonine tekort de oorzaak is van depressie, is het dan niet logischer om 5-HTP te pakken (een stof die rechtstreeks omgezet wordt in serotonine)? Ik kan u uit eigen ervaring vertellen dat 5-HTP vele malen beter werkt dan welke SSRI dan ook.
Rick Verdonschot
20/12/2011 18:02
(13 jaren geleden)
Zou het wel echt geweldig vinden..
Vinden jullie het dan wel zoo Blijken?????
Heb me twijfels er nog wel bij hooor..
Blackberry 9900 Bold
03/11/2011 23:35
(13 jaren geleden)
Fantastische artikel met goed bruikbaar maar vooral belangrijk Duidelijke Info !
Gippy Grewal
14/08/2011 01:28
(13 jaren geleden)
Prachtige column - leven mag je leren - juist als je jong bent!! Vallen en opstaan - in eigen tempo.
Wens alle worstelende jeugdigen, sterkte en verwijzend naar Wijnberg - met heel veel liefdevolle aandacht!!
belegen
09/05/2011 22:16
(13 jaren geleden)
Dit is zo herkenbaar!!! Ik lees hier dat ik niet de enige ben die met deze problemen rondloopt.... het hele leven bestaat uit preseteren en wat als het nu allemaal niet loopt zoals je wilt? Loslaten of doorgaan? Ik vind het allemaal maar bar moeilijk soms....
echt weer een topartikel van Wijnberg!
young
09/05/2011 15:18
(13 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties