Wie een vaste relatie wil doen slagen, zal niet alleen trouw moeten zijn. Van u wordt ook gevraagd om betrokken, attent, hulpvaardig, complimenteus, onbaatzuchtig en warmbloedig te zijn. En ook dat is niet genoeg. Uiteindelijk zijn het de kleine dingen die het doen, ook in negatieve zin.
Want juist die mini-irritaties vormen de grootste bedreiging voor het plan om samen door het leven te gaan. Het is niet algemeen bekend, maar zoiets als het zenuwachtig-wiebelen-van-de-voet kan een bom zijn onder uw relatie. Onbekend is dit fenomeen omdat niemand het ooit zou toegeven. Het is ook wat merkwaardig om tegen uw partner te zeggen: ‘ik maak het uit omdat ik er niet meer tegen kan dat je zo’n plonzend geluid maakt als je drinkt’. En zou u het wel eerlijk opbiechten, dan is de voorspelbare reactie: ‘ach, doe niet zo raar, zeg maar wat er echt aan de hand is’. Wie zich ergert aan de kleinste dingen zal, overigens, ook aan zichzelf gaan twijfelen: ‘Het kan toch niet waar zijn dat het kreunend zuchten van de ander het gevoel bij mij oproept om naar Australië te willen emigreren?’ Het antwoord op deze vraag is: jawel, dat kan. En het gebeurt. Ook zijn er nog meer redenen om de ander de rug toe te keren. Zo is het uitermate irritant wanneer de ander wel rookt en drinkt, maar weigert om zijn tanden te poetsen; en al helemaal als hij, onder het praten, korstjes afkrabt tussen de hoofdharen, extreem lang de koffie blijft roeren en dwangmatig de knieën tegen elkaar tikt. En dan heb ik het nog niet gehad over het trekken aan de oorlel, het uithollen van de neusgaten, het krabben onder de sokken, het prakken van alles wat op het bord ligt en het weigeren om de WC door te trekken. Een kleine irritatie wordt des te groter wanneer het vermoeden bestaat dat de ander het bewust en met opzet doet. In deze categorie zijn te vinden: het weglopen na het stellen van een vraag, kijken alsof je niets gehoord hebt, altijd de aandacht vragen wanneer de ander de krant begint te lezen, juist niets zeggen als de ander je begroet, langzamer lopen als de ander versnelt, lachen als er niets te lachen valt, alles kopen wat niet op het briefje staat, juist actief worden als de ander gaat zitten en andersom, afruimen als er nog gegeten wordt en weer gaan eten als er wordt afgeruimd, of alle restjes weggooien die bedoeld waren om te bewaren.
Ergernis uiten omdat de ander zijn binnenoor krabt met het uiteinde van een theelepel, lijkt ruzie maken om niks. Maar schijn bedriegt. Een storm in een glas water kan uitgroeien tot een allesverwoestende orkaan.
Psychology is my subject of interest and I am really happy that the site has shared such an interesting post on psychological issues and disorders. This is the reason I visit the site so often. Keep on sharing more and more posts
dish vs directv
02/06/2016 06:06
(8 jaren geleden)
I was drawn by the hoensty of what you write
Jayvee
03/07/2015 00:26
(9 jaren geleden)
ik heb een relatie van een jaar achterde rug en is op een nare manier tot een einde gekomen een soort open eind zeg maar.nu zit ik met wat onbeantwworde vragen en zou haar graag een brief willen schrijven. is dat raadzaam.. gr rene
rene volkers
25/02/2013 14:17
(12 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties