Collectief liggen we in een kramp. De aanklachten en rechtszaken rijzen de pan uit waardoor veel burgers wantrouwig om zich heen kijken. Wat mag wordt minder; en wat niet mag wordt meer. Zelfs spontaan een compliment geven, kan je duur komen te staan.
Deze inleiding klinkt onheilspellend; en dat is het ook. Want het aantal gevoeligheden groeit; en voor je het weet ben je aangemeld bij de één of andere vertrouwenspersoon. Laat ik voor de zekerheid die gevoeligheden op een rijtje zetten: 1) driftig reageren op een (luie) werknemer mag niet omdat je dan te boek kan staan voor het creëren van een onveilig werkklimaat. 2) als man tegen een vrouw zeggen dat zij er aantrekkelijk uitziet mag niet omdat je dan in aanmerking komt voor grensoverschrijdend seksueel gedrag. 3) praten over wat ‘vrouwen’ zo vrouwelijk maakt of wat voor mannen zo typerend mannelijk is zou de indruk kunnen wekken dat je een zwart-wit-denker bent die op ongenuanceerde wijze heel veel andere mensen buitensluit; en daardoor je schuldig maakt aan het ondermijnen van de inclusiviteit. 4) uitspraken doen als ‘de Nederlanders dit’ of ‘de jongeren zus’ en ‘de Telegraaf-lezers zo’ mag ook niet omdat je dan te veel mensen op één hoop gooit die zich daar niet in herkennen; en zich daarom op onheuse wijze bejegend voelen’. 5) commentaar geven, vooral in kritische zin op een publiek figuur ligt ook zeer gevoelig omdat hij/zij daar geen expliciet toestemming voor heeft gegeven; en daardoor zich, ongevraagd, aangetast kan voelen in zijn eer en naam. 6) nafluiten op straat of ongepast en intimiderend nastaren mag niet 7) zonder toestemming een arm op de schouder leggen, knijpen omhelzen of zoenen, ook al is dit uit spontaan enthousiasme of ter aanmoediging, mag ook niet. 8) sowieso is elke lichamelijke aanraking, hoe neutraal/vriendelijk ook bedoeld uit den boze 9) ongepaste, seksuele getinte grappen maken mag niet. 10) wat tegenwoordig ook niet mag is: als (sport)begeleider een pupil voedingsadvies geven: gevalletje ‘bodyshaming’. En dit zijn ook nog eens de meest voor-de-hand-liggende voorbeelden. En nu komt het: vanwege de persoonlijke gevoeligheden van de één, zal een (willekeurig) ander persoon daardoor extra gevoelig worden voor mogelijke overtredingen; en daarom als een blindeman met een blindenstok (of moet ik zeggen ‘kijker-uitgedaagd met hulpmiddel’) zich, al behoedzaam-aftastend door de samenleving bewegen. Op zijn zachtst gezegd: alle spontaniteit is hiermee voorgoed weggevaagd; en zal het aantal angststoornissen onder mensen doen toenemen. Misschien wel goed voor de portemonnee van de hulpverlener, maar slecht voor de verbinding die we met zijn allen toch nastreven.
Zoals zo vaak: het wangedrag van enkelen kan het verpesten voor de groep als geheel. Maar goed, het wangedrag van die enkelingen is wel zo ernstig dat het wellicht een samenlevings-kramp rechtvaardigt. De geest van grensoverschrijdend gedrag is uit de fles; en zal nog lange tijd rondwaren. Dus, pas op!
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties