De geëmancipeerde vrouw is zelfredzaam; en kan vandaag de dag haar eigen rekeningen betalen. Daar heeft zij de man niet meer voor nodig. En dat is prima. Ik bedoel, als de vrouw vrij en onafhankelijk wil zijn, dan mag zij ook haar eigen beurs trekken.
Maar dat ontslaat de man niet van betalingsplicht, simpelweg omdat er ook nog zoiets bestaat als: galanterie. Als vader van twee jongens heb ik altijd gezegd: ‘mooi als je een meisje mee uit vraagt, maar dan wel alles voor haar betalen’. Nu zullen sommigen zeggen dat dit wel een heel ouderwetse aanpak is. Maar als ik jonge meiden vraag wat zij een afknapper vinden tijdens een eerste date, dan zeggen zij: ‘de ergste afknapper is wanneer een jongen voorstelt om ieder de helft te betalen’; om daar aan toe te voegen: ‘alsof ik het niet waard ben om geld aan uit te geven’. Met andere woorden: ook in deze tijd ervaren meisjes het als een belediging als de jongen zijn geld op zak houdt. En goed beschouwd is dat ook logisch. Want wat elke tijd in de geschiedenis overstijgt, is dat het de taak is van de man om zijn meisje te beschermen, om haar op de eerste plaats te zetten en ook: om met zijn eigen verdiende geld een veilige toekomstperspectief te bieden. Dat de vrouw dan, door emancipatie gedreven, ook zelf een behoorlijke duit in het zakje kan doen, is mooi voor haar, maar geen vrijbrief voor de man om zijn basis-verantwoordelijkheden op te geven. Dat dit zo werkt, heeft alles te maken met het feit dat de mens, in de vrouwelijke of mannelijke versie, emotioneel niet is veranderd. Op onbewust niveau zal elke vrouw ‘haar waarde’ inschatten op basis van wat de man voor haar over heeft. En geld speelt hierbij een cruciale rol. Zo kan het gebeuren dat krenterige mannen steevast afkoersen op de nodige conflicten met hun vrouwelijke partners. Zelfs als er sprake is van een goed gezamenlijk inkomen, zal de vrouw het als krenkend ervaren wanneer hij weer eens beweert dat zij net een paar schoenen teveel heeft gekocht met de bijbehorende tekst: ‘ik wil best wel iets extra’s voor je kopen, maar niet als jij zo verkwistend bent’. De waarheid is eerder andersom: vrouwen zullen eerder op koopjesjacht gaan, als de man op zijn centen blijft zitten. Net zo als het nog steeds van goede manieren getuigt wanneer de man de deur voor haar openhoudt, is het even hoffelijk wanneer hij zijn geld als die van haar beschouwt.
Iedereen kent het straatbeeld van de wachtende man die, voor de winkel, de tassen vol aankopen bewaakt tot de vrouw eindelijk terugkomt. Ook in het huidige tijdsgewricht is dit een straatbeeld die als kloppend kan worden aangemerkt. En het hele plaatje klopt alleen wanneer zijn betaalpas is gebruikt.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties