Zo moeilijk als het is om aan een deugdelijke man te komen, zo lastig is het om weer van hem af te komen. De man zal zelf nooit een scheiding in gang zetten. Nu kan hij daar genoeg reden voor hebben, vooral als zij, op alle fronten, zijn toenaderingen categorisch afwijst. Maar dan nog zal hij niet degene zijn die een punt zet achter de relatie.
Het is altijd aan de vrouw om (eind) verantwoordelijkheid te dragen. Intrigerend is het om te zien hoe vrouwen toch een poging wagen om de man voor het karretje van de scheiding te spannen. Een beproefde methode is om vreemd te gaan. Zelfs als de vrouw eerlijk bekent dat zij verliefd is op een ander, dan nog zal hij weigeren om er de brui aan te geven. Natuurlijk zal hij zich in zijn mannelijke eer gekrenkt voelen, maar dat betekent niet dat hij haar het huis uit schopt. Afgezien van het feit dat menig man zichzelf als scheidingsongeschikt ziet, wil hij ook niet zijn eigen verlies regisseren. En daar komt nog bij dat hij door de jaren heen getraind is om alleen opdrachten uit te voeren waarvoor zij haar uitdrukkelijke toestemming heeft gegeven. Zolang haar licht op rood staat, zal hij niet doorrijden. Zo kwam ooit een man op mijn spreekuur die de wens uitsprak om te scheiden. Enigszins verbouwereerd zei ik: ‘als dat uw uitdrukkelijke wens is, dan belt u toch een advocaat’. ‘Dat heb ik gedaan’, zei hij, ‘maar op de één of andere manier lukt het mij niet om weg te komen’. Ik dacht diep na en zei: ‘zij geeft geen toestemming voor een scheiding, begrijp ik’, waarop hij antwoordde: ‘zo simpel als het lijkt, zo waar is het wat u zegt’. Goed beschouwd is het daarom betrekkelijk eenvoudig om een scheiding in gang te zetten. De vrouw hoeft alleen daar opdracht voor te geven en het pleit is beslecht. Feit is alleen dat ook vrouwen weigeren om als schuldig-aan-de-scheiding’ gezien te worden. Zeker als de man op emotionele wijze duidelijk weet te maken dat hij, zonder haar, het leven niet meer ziet zitten. Hoezeer haar gevoel voor hem is verdwenen en zij snakt naar een leven in vrijheid, toch zal zij zich ook weer verantwoordelijk voelen voor zijn geestelijk welzijn. Het is om deze reden dat het soms jaren lang kan duren voordat een echtscheiding zijn beslag krijgt. Zelfs als zij haar biezen al heeft gepakt en ergens anders woont, dan nog zal hij zichzelf kansen toedichten om haar terug te winnen.
Net zoals de vrouw de relatie begint, zo bepaalt zij ook het einde. De natuur laat zich niet tegenspreken: zij heeft het eerste en het laatste woord.
Dit is echt een goed artikel!
Het is echt zo.. Uiteindelijk is het meestal de vrouw die een einde maakt aan de relatie.
Hoe Krijg Ik Mijn Ex Terug
15/11/2013 11:41
(11 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties