Een beetje man gaat met zijn tijd mee. Zo zit hij met haar op zwangerschapsgymnastiek om synchroon te leren puffen of heeft het eten al op tafel staan als zij na hem van het werk komt. Ook zal de man wellicht eerst om haar toestemming vragen als hij met de jongens naar een voetbalwedstrijd wil gaan
of extra geld nodig heeft om zijn motorfiets op te knappen. De moderne man voegt zich in de wetenschap dat hij het toch niet van haar kan winnen. En dat is mooi, al was het alleen maar omdat hij, met zijn gedienstigheid, de relationele harmonie bewaart. Maar diep van binnen blijft de man aartsconservatief. Als hij het voor het zeggen had, dan zou zijn vrouw weer als vanouds zijn dienstmeisje moeten zijn. Natuurlijk is hij trots op haar als zij met een promotie op het werk een extra vakantie mogelijk maakt. Maar dat zij in de tussentijd meer is gaan verdienen dan hij, voelt wel als een bedreiging voor zijn mannelijk ego. En dat de vrouw in elk gezelschap zich verbaal slim en ontwikkeld toont, geeft hem ook de geruststelling dat zij sociaal haar eigen boontjes kan doppen. Maar tegelijkertijd zal de man, in dat zelfde gezelschap, moeite hebben met het feit dat zijn mening nauwelijks meer indruk maakt. De man heeft in zijn verhouding tot de vrouw aan macht moeten inleveren. En ook al gunt hij haar meer zeggenschap, is het toch alsof hij zich als man geen man meer kan voelen. Dat is ook de reden waarom menig man het laatste beetje territorium wat hij nog in zijn bezit heeft maar moeilijk prijsgeeft. Zo klampt hij zich vast aan de afstandsbediening van de televisie, kruipt hij als eerste achter het stuur van de auto en scheert hij zich nadrukkelijk alleen nog maar om de twee dagen. Alleen in zijn dromen kan hij genieten van het beeld dat zij aan zijn lippen hangt als hij vertelt, dat zij het huis aan kant heeft als hij thuiskomt en dat zij op zijn schoot springt als hij haar wenkt. Ook zal hij fantaseren over het doorzichtig nachtjaponnetje waarmee zij uitdagend voor zijn ogen flaneert en over de woorden ‘doe maar gewoon wat je vader zegt’ die zij de kinderen regelmatig toewerpt. En als de man eenmaal in een soort hypnotische trance verkeert, ziet hij haar zijn schoenen poetsen met een vorm van genegenheid waar de toewijding vanaf spat. Het hoogtepunt van zijn droombeelden is de sensatie van haar stille bewondering, die voelbaar is ongeacht wat hij doet of laat.
Menig vrouw vraagt zich af waarom hun man zo afwezig lijkt. Welnu, hij praat met zijn conservatieve ziel die alleen nog als een waakvlammetje brandt.
All the tragedy for Pakistan is constantly on the worsen like relief offers and benefit fall far besides what is. More benefit is frantically needed for the potential for enormous fatalities should begin to loom.
National drink of Pakistan
17/08/2016 12:57
(8 jaren geleden)
Thank you for sharing.
power divider
26/08/2015 05:48
(9 jaren geleden)
hahaha, laat het waakvlammetje langzaam uitgaan.
Conservatieve zielen, en een spetterend vuur - het zal niet matchen.
Stijntje
01/10/2010 23:39
(14 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties