De vrouw van tegenwoordig heeft veel in haar mars. Zij heeft de traditionele lotsbestemming als vrouw-van en moederkloek in de prullenbak gegooid. Zij neemt haar leven in eigen hand; en bepaalt zelf waar zij haar tijd, aandacht en energie in steekt. Was de vrouw ooit alleen maar mooi en/of lief...
Nu toont zij ook nog eens een overdaad aan kracht, ondernemingszin en karakter. Door maatschappelijke barrières te slechten heeft de moderne vrouw zoveel persoonlijke vrijheid gecreëerd dat zij wel behoorlijk last kan hebben van keuzestress. Op een willekeurige dag wil zij, naast haar gewone werk, haar sociale verplichtingen en haar sportuurtje ook misschien wel wat tinderen of haar eigen brood bakken. Probleem is dan natuurlijk wel dat, met elke genomen keuze, een reeks van andere mogelijkheden afvalt. En juist dat, het feit dat iets niet gedaan kan worden dat gedaan zou kunnen worden, stemt tot ontevredenheid, ook wel bekend als FOMO: fear of missing out. Het is een heel invoelbare angst, vooral omdat één enkel persoon nooit op twee plaatsen tegelijkertijd kan zijn; iets wat de moderne vrouw toch heimelijk zou willen kunnen. De liefdesrelatie van de hedendaagse vrouw, als zij die al heeft, is ook anders van karakter. Zij heeft de vaste rollenpatronen van weleer allang doorbroken; en is niet per se degene die de maaltijd klaar heeft staan als de man naar huis komt. Veel waarschijnlijker is het dat de man de boodschappen doet; en zelf al een potje heeft gekookt als zij zich laat zien. Anders dan anders is ook het feit dat de moderne vrouw niet zo (extreem) in paniek raakt als de relatie op de klippen dreigt te lopen. De vrouw van nu is zo zelfredzaam geworden dat de toekomst altijd weer nieuw perspectief biedt; en dat maakt de bijbehorende man eerder wat zenuwachtig; een gegeven waar zij nu ook weer niet zo van onder indruk is. Eerder dan vroeger zal de vrouw van nu, bij relatiestress, dan ook een time-out voorstellen, waarbij hij en zij even tijdelijk ergens anders wonen. En of de relatie nu ‘aan’ of ‘uit’ is, dat boeit haar ook niet. Zij wil alleen met iemand het leven delen die haar respecteert. En kan hij (of zij) dat niet opbrengen, dan heeft zij genoeg andere mensen en bezigheden die haar voldoening geven. Anders is ook haar moederrol. Terwijl de natuurlijke toewijding aan haar kinderen hetzelfde is, blijft zij niet voor hen thuis; en laat gemakkelijker ook de zorg aan anderen over; iets wat nog wel gepaard gaat met dat vermaledijde schuldgevoel.
De vrouw heeft in enkele decennia een stormachtige psycho-sociale en intellectuele ontwikkeling doorgemaakt; zodanig dat er weinig meer overblijft waar zij niet geschikt voor is. De moderne vrouw is niet alleen vrouw, maar ook piloot, arts of rechercheur: nog boeiender (en vermoeiender) dan ooit.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties