Mensen kunnen behoorlijk irritant zijn. En er is vaak aanleiding genoeg om gevoelde irritaties uit te spreken. Maar in de praktijk is het uitspreken van wat u dwars zit zelden belonend. Geen wonder dat menigeen zijn frustraties opkropt; en nog liever een eind lang gaat fietsen dan met de boosdoener de confrontatie aan te gaan.
Toch is, vandaag de dag, het uitspreken van irritaties populair. Gezond egoïsme heet het wanneer psychologen hun cliënten aanmoedigen om ‘hun grenzen aan te geven’ of om ‘te zeggen waar het op staat’. Het idee is om het ‘ruzie maken met jezelf’ te vervangen door het ‘ruzie maken met een ander’; om op die manier de geest te ontlasten van groeiende onvrede en zelfvertrouwen te kweken. Het idee is ook dat de mens zijn waardigheid moet behouden; en er voor moet waken om een deurmat te zijn waar een ieder zijn voeten aan kan aanvegen. Zeker, de mens hoeft het niet te pikken om bespuugd te worden. Probleem is alleen dat het (altijd) uitspreken van irritaties dikwijls meer problemen geeft dan het oplost. Zo zal de tegenpartij in de verdediging gaan en nog harder spugen (‘moet jij zeggen, alsof jij een heilig boontje bent’) dan hij al deed. Probleem is ook dat het uiten van irritaties de sfeer verpest en een lange periode kan inluiden van zwijgzaamheid en stil verwijt. En dan is het maar net wie een dergelijke sfeer van geladen negativiteit het langst verdragen kan. Ook is het uiten van irritaties een directe vorm van kritiek. En als er iets is wat de mens slecht kan verdragen, dan is het wel het aanhoren van kritiek. Zelden zal iemand ervoor gaan zitten om de kritische geluiden op waarde te schatten (‘ik snap wat je bedoelt, en ik kan je niet anders dan gelijk geven.’) enige vorm van volwassen redelijkheid is dan ver te zoeken, waardoor een uitwisseling van standpunten niet zal plaatsvinden. Hoe gegrond iemands ergernis ook is, hij zal daar zelden enige erkenning voor krijgen. Om al dit soort complicaties te voorkomen, lijkt het daarom geen slecht idee om vaker uw mond te houden; en de aandacht te verplaatsen naar iets of iemand waar u wel blij van wordt.
Mondje dicht lijkt een zwaktebod; vooral omdat dan al die irritante lieden niet tot de orde worden geroepen. Toch staat u ijzersterk in het leven als het niemand lukt om uw stemming te bederven.
The solution sustains Samsung Galaxy tools. In situation you don't remember your Google Account ID or password, this device will help you bypass Google phone confirmation.
FRPBypass
02/01/2018 12:00
(7 jaren geleden)
I must say you have put up a great effort in making this article. Keep sharing such posts
192.168.1.1
26/08/2016 12:08
(8 jaren geleden)
Herkenbaar
keesie
06/11/2015 11:10
(9 jaren geleden)
:-) Ik vind het bij Jeffrey's columns vaak even zoeken wat hij nou meent en waar we hem eens even lekker tot de orde moeten roepen.
Ik heb de column nogmaals gelezen en ik zou graag de ontvanger van de irritatie tot de orde willen roepen.
Want (en schrijf even mee, knipoog):
a) terugsputteren: "Moet jij nodig zeggen" is niet heel constructief. Het is aanvallend. Het is terugmeppen. Zit er niet een kern van waarheid in de boodschap en wat is de exacte reden dat daar zo fel op gereageerd moet worden?
b) als het uiten van irritaties de sfeer verpest, stelt de ontvanger van de irritatie deze beladen sfeer dus boven de mening/ervaring/visie van de boodschapper. Noemt men dit niet passief-agressief? Als ik voorzichtig zou zeggen: "Ik vind het vervelend dat..." en dat wordt beantwoord met een stampvoetend: "Moet jij zeggen", dichtmeppen van de deur en vervolgens een week lang doodgezwegen worden, heeft die ander eerder een therapeut nodig dan ik. Zo.
c) Ontvangen van kritiek. Als je een gezonde dosis zelfvertrouwen hebt, weet je dit op waarde te schatten. Ofwel de kracht hebben om er met een knipoog om te lachen, of te weten "Ik geloof niet dat ik hier iets mee moet of kan, of te kunnen zeggen: "Misschien heb je gelijk." Geen teken van zwakte, juist een teken van kracht.
Je moet natuurlijk niet vervallen in duo Zeik&Straal, maar wat blijft er over van je eigen persoontje als je niet kunt zeggen wat jij (lastig/vervelend) vindt? Als je je mond houdt omdat die ander weleens zou kunnen ontploffen? Daar kun je heel depressief van worden.
Maar dat is dan wellicht onderwerp van een volgende column. :-) We wachten af.
Mariska
15/09/2015 12:14
(9 jaren geleden)
Ik doe er het zwijgen toe.
Albert
15/09/2015 12:03
(9 jaren geleden)
grappige reactie Mariska , ik heb in de column geen seconde aan mijn vrouw gedacht .
hans
15/09/2015 10:37
(9 jaren geleden)
Maar ehm, is het niet de kunst om op zodanige wijze om te gaan met irritaties dat ze geen bommen doen ontploffen aan de andere zijde, noch bij jezelf? Soms kiezen voor geluk boven gelijk en voor overige tips heeft ehm... goh... wie was het ook alweer...? een boek geschreven. Google even op "Verbale intelligentie".
En mocht je de discussie met je vrouw echt niet kunnen winnen, ga dan over naar "Horken en heksen". Laat het boek slingeren, bij voorkeur ergens op een traptrede, en de volgende ruzie is gegarandeerd.
Maar troost je, dan is altijd de psycholoog zelf nog te raadplegen.
;-)
Mariska
14/09/2015 23:17
(9 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties