Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Niet lachen

07 April 2008
Door: Jeffrey Wijnberg

Het zijn zware tijden: Nederland wordt bedreigd door een golf van islamisering, de financiële crisis in Amerika staat op het punt van overwaaien naar onze regio, het klimaat is volledig in de war en kippen, konijnen en eenden worden nog steeds massaal naar de slachtbank geleid.

Daar komt nog bij dat het hele onderwijssysteem verrot is, oom agent geen gezag meer heeft en de Oost-Europese maffia onze winkels leegroven. Dan wordt onze hele samenleving ook nog eens van binnenuit verziekt door verslaving aan drugs, poker, alcohol, internet, seks, fastfood en televisie. U zult mijn kijk op hedendaags Nederland wel pessimistisch vinden, maar dat is niet zo. Ik ben eerder realistisch en constateer daarom dat er helemaal niets te lachen valt. Sterker nog, het lijkt mij meer dan raadzaam om de lach, als uitingsvorm, volledig af te schaffen.
En gelukkig is te merken dat toonaangevende mensen in ons maatschappelijk bestel het met mij eens zijn. Zo zijn de beleidsbepalers in Hilversum al bezig om alles, wat geassocieerd kan worden met opluchtende humor, systematisch van de buis te weren: geen actuele satire, geen imitaties van de Koningin, geen topcarabetiers, en God beware mij, ook geen re-runs van van Kooten en de Bie. Dat, wat wel voor humor doorgaat, zoals de Lama’s en de Nieuwste Show, is, opzettelijk, zo slecht gedaan dat je daarbij ook het lachen vergaat.
Onze minister Balkenende is wel eens op een lach te betrappen, maar ik ben ingetogen blij te kunnen opmerken dat hij dit altijd op het verkeerde moment doet, waardoor het gelukkig geen vrolijk effect sorteert. Het zit mee dat al zijn christelijke collega’s zo strak in hun vel steken, dat zij niet eens zouden kunnen schuddebuiken, ook al zouden zij dat willen.
Een positieve ontwikkeling zie ik ook weerspiegeld in de actualiteit rondom Geert Wilders. In vroegere tijden zou half Nederland zich ziek gelachen hebben om het feit dat een niet-gelijkend Wilders-poppetje door betaalde demonstranten in Afghanistan in de fik is gestoken als protest tegen onze vrijheid van meningsuiting. Ik bedoel, dat zou als een slecht geregisseerde grap gezien worden. Nu worden, gelukkig, alle Tweede Kamerleden gesommeerd om hun agenda’s in te leveren, zodat de anti-terrorisme-brigades van de AIVD de volksvertegenwoordigers kunnen beschermen tegen het As van het Kwaad. Nee, helemaal niets om te lachen. Ik heb het hier over serious business, zoals onze grote voorbeeld en staatsman George Bush zou zeggen.
Hier en daar, af en toe, wordt er nog stiekempjes gelachen. Zo hoorde ik mijn buurvrouw laatst nog zachtjes gniffelen omdat een kwakje duivenpoep op de kale knikker van haar man viel. Maar, gelukkig kon zij een dreigende schaterlach op tijd onderdrukken doordat ik haar, met gefronste wenkbrauwen, een afkeurende blik toewierp. Later bood zij haar verontschuldigingen aan, en gaf mij helemaal gelijk toen ik haar ernstig vermaande: „Het is helemaal geen verdienste om geestig te zijn, als je voor niets en niemand eerbied toont.”


Auteur: Jeffrey Wijnberg
Originele publicatie: de Telegraaf
Datum: ma 07 apr 2008, 06:30


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie