Hoe klein ons land ook is, wij Hollanders staan ons er op voor dat we groots zijn. Vooral als het gaat om positieve zaken, dan doen wij voor niemand onder in de wereld. Wij hebben oude meesters in de schilderkunst, zijn het grootste exportland van bloemen en hebben onlangs zilver gepakt op het wereldkampioenschap voetbal.
Gaat het om negatieve zaken zoals sociale onrust, criminaliteit of politieke chaos dan heet dat on-Hollands. En juist die houding is echt Hollands. Want alles wat slecht is, komt van buiten de grenzen, terwijl wij zelf toch zo ons best doen. Neem het afgrijselijk bloedvergieten in Alphen aan de Rijn: was de schutter een allochtoon geweest, dan was dat door de echte Hollanders aangegrepen om het kwaad te duiden. Nu de dader van echt Hollands komaf blijkt, wordt dat nergens als belangrijk gegeven vermeld. Sterker nog, het drama als geheel wordt weggezet als erg on-Hollands, en dat terwijl ons eigen Koningshuis elke Koninginnedag moet vrezen voor nog een aanslag. Ook zou de claimcultuur een typisch Amerikaans verschijnsel zijn. Het zijn vooral die knotsgekke cowboys die, bij voortduring, elkaar voor de rechter slepen om smartengeld te eisen voor het struikelen over een bananenschil. Wel vreemd als u bedenkt dat ik, als psycholoog, de laatste 10 jaar middels een contract mij moet indekken tegen financiële claims voor het geval ik niet helemaal aan de verwachtingen van de patiënt voldoe. Maar ‘nee’, zou de echte Hollander zeggen: ‘het gaat mij helemaal niet om geld, het gaat om het principe’. Welk principe dat dan precies is, is helemaal niet belangrijk. Kinderverkrachters, seriemoordenaars en aardbevingen richten vooral schade aan in vergelegen gebieden onder mensen met achterlijke culturen. Bij ons in Nederland hebben we gelukkig dat soort toestanden niet. Mocht dat wel het geval zijn, dan praten wij Hollanders altijd over een incident. En een incident is nog geen toestand. En is het toch een toestand, dan is het gelukkig een Italiaanse, Russische of Belgische toestand die per ongeluk bij ons over de grens is komen waaien. Ja, wij Hollanders hebben helemaal geen dikke kinderen, geen maffiapraktijken, geen corrupte ambtenaren, geen verkiezingen om de poppetjes of hete zomers. Nee, als het weken achtereen boven de dertig graden is, dan heet dat on-Hollands weer of een klimaatprobleem waar wij ook niet om hebben gevraagd.
In Holland gaat iedereen op de fiets, zitten gezinnen elke avond met elkaar om tafel en is het overal gezellig. Wordt de gezelligheid bedreigd door een klein meningsverschil, een conflictje of een minicrisis, dan gaan we met elkaar in gesprek om er polderend uit te komen. Want dan is het weer gezellig. En blijft de gezelligheid toch uit, dan is dat erg on-Hollands, zo zou de Hollander zeggen.
Fantastische artikel met goed bruikbaar maar vooral belangrijk Duidelijke Info !
Gippy Grewal
14/08/2011 01:32
(13 jaren geleden)
Geachte heer Wijnberg,
In uw column spreekt u consequent over Holland, Hollanders en on-Hollands. Als u hiermee Nederland, Nederlanders en on-Nederlands bedoelt, dan woont u als inwoner van Groningen dus in Noord-Holland.....
Vriendelijke groet,
Jan la Crois
Ten Boer (Noord-Nederland)
Jan la Crois
05/05/2011 10:33
(14 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties