Je kunt onzeker zijn over van alles en nog wat: over, je uiterlijk, over je gezondheid, over je intellect, over je toekomst of over je vermogen om goede relaties te onderhouden. En onzekerheid geeft (aanhoudende) stress, gevoed door angstgevoelens, en dat kan weer tot geestelijke uitputting leiden.
Sinds de Russische inval in Oekraïne ervaar ik een gevoel van onzekerheid; en met name of dit de eerste aanzet is tot een Derde Wereld oorlog; iets wat niemand wenst mee te maken. Het probleem met een dergelijke onzekerheid is dat je er, als individu, geen enkele controle op hebt: er niets is wat je kunt doen om het gevoel van oorlogsdreiging te neutraliseren, behalve dan misschien resoluut besluiten om geen nieuws meer te volgen. Maar ook dat is niet erg effectief omdat er altijd wel iemand is die het gespreksonderwerp over de dreiging aansnijdt. Als je de oorlogsdreiging afzet tegen de Coronacrisis, dan heeft eenieder, in de afgelopen twee jaar, tenminste nog iets van controle gehad: hygiënische maatregelen, inentingen, afstand houden en een gezonde levensstijl eropna houden. Met een oorlogsdreiging kun je alleen maar hopen dat regeringsleiders hun gezonde verstand gebruiken en zich niet laten verleiden tot een verregaande escalatie van het conflict. Onzekerheid wordt, hoe dan ook, doorgaans aangewakkerd door de menselijke fantasie; en dan met name het bedenken van doemscenario’s: Russische tanks die door de straten van Nederland rijden, bombardementen op Europese steden en -ik verzin het nu even- Amerikaans kruisraketten die Moskou bestoken. Vul dat nog aan met een immense vluchtelingenstroom, onbetaalbare gasrekeningen en hyperinflatie, en dan kun je wellicht de slaap al helemaal niet meer vatten. Nu is het gelukkig wel zo dat je die op hol geslagen fantasie een beetje kunt indammen; en wel door goed geïnformeerd te blijven; en nauwlettend nieuwsbronnen te raadplegen die goed weten uit te leggen wat er nu precies gaande is; en wat de toekomst in petto heeft. Zo bekeken is het dan nog altijd beter om er wel met anderen over te praten om op die manier gedeelde smart te kunnen halveren; en dan misschien ervan uit te kunnen gaan dat de soep nooit zo heet wordt gegeten als hij wordt opgediend. Tegelijkertijd kan het nooit kwaad om, net als tijdens de Coronacrisis, veel afleiding te zoeken in werk, spel en gezellige contacten, om op die manier het brein ook enige rust te gunnen. Wat dat betreft is het maar goed dat onze samenleving weer, zachtjes aan, opengaat omdat dan iets van het normale leven weer de overhand krijgt. De mensen in Oekraïne hebben het vele malen zwaarder; en dat besef mag het eigen leed kunnen relativeren.
Met de huidige oorlogsdreiging is een prettig toekomstperspectief danig verstoord. En wie, net als ik, een hekel heeft aan geweld en conflict, kan tenminste zijn best doen om de vrede met zijn naasten te koesteren.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties