De ene ouder is streng in de opvoeding. De ander laat de teugels wat meer vieren. Genoeg verschil in opvoedstijl tussen man en vrouw om er flink ruzie over te maken. Ook is opvoedstijl een populair gespreksonderwerp, vooral wanneer vrouwen onderling kunnen afgeven op andere vrouwen.
Dat zijn vrouwen die van het moederschap niets hebben begrepen. De vraag van vandaag: is er werkelijk zoveel om je over op te winden? Ik zal gelijk mijn antwoord geven op deze vraag, en het antwoord is: nee. Begrijp me goed: iedereen mag ruzie maken, al was het alleen maar omdat de bijbehorende kinderen dan ook leren hoe het is om van mening te verschillen. Ook dat is een integraal onderdeel van wat opvoeding heet. Punt is alleen dit: hoe belangrijk ouders zichzelf in de opvoeding ook vinden, kinderen hebben zo hun eigen karakter. En in de praktijk blijkt nu juist het aangeboren karakter veel bepalender te zijn voor hoe het kind zich uiteindelijk ontwikkelt tot een volwassen mens. Keer op keer blijkt uit wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld, dat kinderen die van jongs af en aan een aangeboren neiging hebben tot zelfdiscipline (kamer opruimen, huiswerk maken, op tijd naar bed) het sociaal en maatschappelijk als volwassenen veel beter doen dan kinderen die van nature geen zelfbeheersing aan de dag leggen. Afgezien nog van het karakter van het kind zijn er, door de tijd heen, ook heel wat andere invloeden die bepalend zijn voor de ontwikkeling van het kind: school, vriendschappen, grootouders, buurt(kinderen), verenigingsleven, en willekeurige andere mensen die het kind in zijn leven ontmoet. Zo kan het wel zijn dat een kind door zijn ouders weinig gecorrigeerd wordt in de opvoeding, die noodzakelijke correctie komt doorgaans, als vanzelf, wel later wanneer het meedoen in de samenleving aan de orde is. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de meest bepalende invloed die het leven in petto heeft voor de opgroeiende mens: de liefde. Want uitgerekend in liefdesrelaties is er zoveel nabijheid, zoveel intimiteit, zoveel wederzijds belang, dat een leerschool van het leven niet uit kan blijven. Het is niet voor niets dat jonge meiden vaak verzuchten dat er nog zoveel valt bij de schaven aan hun vriendjes. En het is ook niet verbazingwekkend hoeveel jonge mensen gewoon blijven stilstaan in hun ontwikkeling wanneer zij voor langere tijd geen verkering hebben. In dit licht is het ook niet vreemd dat ouders gespannen afwachten met wie hun kinderen thuiskomen. Ook zij weten maar al te goed dat partnerkeuze zeer bepalend is voor de toekomst van hun kind.
Natuurlijk is het mooi wanneer ouders hun opvoedingstaak serieus opvatten. Goed ouderschap is te prijzen. Maar maak je ook geen zorgen als anderen jouw opvoedstijl bekritiseren. Het leven zelf is leerschool genoeg dat kinderen daar ruimschoots van kunnen profiteren.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties