Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Oud en Nieuw

27 December 2010
Door: Jeffrey Wijnberg

Nog een paar dagen oud voordat het nieuwe jaar begint. Tijd om wat is geweest ook als afgedaan te beschouwen en weer met frisse moed aan de toekomst te denken. Voor velen zal het oud-en-nieuw-ritueel een herhalingsrecept zijn: oliebollen bakken, nieuwjaarsrolletjes vullen met slagroom, vuurwerk afsteken,

Iedereen de beste wensen geven, de kerstboom aftuigen en opgelucht ademhalen dat het gedoe weer voorbij is. Met een houding van verveelde vanzelfsprekendheid wordt het nieuwe jaar ingeluid. Waardeloos, vind ik. Want mensen beseffen niet dat zij, met het nieuwe jaar voor de boeg, ook daadwerkelijk perspectief hebben. Alleen wanneer dit perspectief ontbreekt, onderkennen mensen hoe belangrijk het ervaren van een toekomst is. Zo kan het gebeuren dat door het verlies van een dierbare de tijd bevriest. Leven in het moment, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet, lijkt onzinnig. En pogingen om de blik naar voren te richten mislukken jammerlijk. Het gevoel zegt dat er geen toekomst is waardoor er alleen nog maar achterom gekeken kan worden. Ook Carla, sinds kort zonder partner, ziet het allemaal niet meer zitten: ‘sinds mijn man mij verlaten heeft voor een ander is het net of mijn toekomst in één klap door de WC is gespoeld; ik weet dat ik verder moet, maar ik zou niet weten hoe.’ Vrienden en familie van Carla begrijpen haar somberheid maar komen al gauw met uitspraken als ‘je moet het verleden loslaten’, ‘zet een streep eronder’ of ‘blijf toch niet zo hangen in emoties’. Het zijn gemakkelijke adviezen die geen weerklank zullen vinden, en hooguit irritatie opwekken. Begrijpelijk. Want hoe kan er voor Carla perspectief zijn als die haar letterlijk is afgepakt? Wat geweest is, blijft aan het gemoed hangen en voelt als een zware anker die niet zomaar los te trekken is. Net als vele anderen zal Carla in haar tijdsgevoel bevroren blijven totdat iets of iemand anders, als door een speling van het lot, haar laat ontdooien. Een nieuw toekomstperspectief is niet iets wat onder het genot van een glas champagne eventjes in elkaar wordt geknutseld. Een gevoel van toekomst komt mettertijd en wint aan helderheid wanneer nieuwe liefde ook daadwerkelijk perspectief biedt. Alleen dan zal alles wat is geweest langzaam maar zeker losweken. Het emotionele geheugen verbleekt waardoor het verleden als oud nieuws in de prullenbak kan verdwijnen.

Zo bekeken bent u dan ook heel gezegend als u het nieuwe jaar met een gevoel van toekomst begint. En heeft u een geliefde met wie u die toekomst deelt, dan is er nog meer reden om dankbaar te zijn. Laat daarom uw houding van verveelde vanzelfsprekendheid varen. Het oud-en-nieuw-ritueel verdient geen sfeer van ‘doen-omdat-het-moet’. Het vuurwerk moet knallen als symbool voor al het moois wat komen gaat.


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie