Na 17 jaar huwelijk heeft Henk besloten om van Marga te scheiden. Het is de spreekwoordelijke druppel die de emmer doet overlopen. Zijn vrienden zeggen: ‘ach joh, overal is wel wat, zet je er overheen’. Maar voor Henk is er iets geknapt.
Zijn liefde, of wat er nog van over was, is gelijk met de koude pannenkoeken en de verse pruimenjam in de prullenbak verdwenen. Henk’s ouders reageren geschokt: ‘conflicten zijn de schoonmaakbezem van het huwelijk, toch geen reden om het bijltje er bij neer te gooien’. Maar Henk is onverzettelijk: ‘als dit het huwelijk is, dan ben ik weg’. Een gewone zondagmorgen. Henk besluit om Marga en de drie kinderen te verrassen met een speciaal ontbijt. In plaats van het gebruikelijke brood met beleg maakt Henk een beslag voor pannenkoeken. Behalve appelstroop en poedersuiker zet hij ook een pot met verse pruimenjam op tafel. De pruimenjam heeft hij daags tevoren op de markt gekocht. In zijn voorstelling ziet Henk vooral het blije gezicht van Marga, die hem altijd aanspoort om verse producten te kopen. Henk is verguld met zijn eigen idee. Hij denkt: ‘de kinderen vinden pannenkoeken altijd een traktatie en in combinatie met verse pruimenjam heeft iedereen wat zijn hartje begeert’. De kinderen komen als eerste beneden en krijgen van hun vader alvast een proevertje voor wat komen gaat. De opwinding over de traktatie is in volle gang als Marga de kamer inloopt. Haar gezicht staat op onweer: ‘de pannenkoekengeur zit al in de gordijnen van de slaapkamer, wat ben je in hemelsnaam aan het doen?’ Henk voelt zich onmiddellijk aangevallen: ‘wat ik aan het doen ben; nou iets waar jij blijkbaar geen talent voor hebt en dat is een beetje aardig zijn voor elkaar’. Marga: ‘o, jee krijgen we dat weer, meneer is zielig omdat hij niet over zijn bolletje geaaid wordt en ik ben de heks omdat ik niet wil dat de kinderen zoveel snoepen’. ‘Inderdaad’, schreeuwt Henk, ‘je bent een heks en de gezonde pruimenjam die ik speciaal voor jou gekocht heb kun je in je gezicht smeren’. Henk loopt briesend de deur uit. Marga kalmeert de kinderen en smeert wat boterhammen met kaas. Zij denkt: ‘als hij mijn wensen op geen enkele manier respecteert, dan mag hij ook wegblijven’. Als Henk een uurtje later terugkomt, zegt hij: ‘als jij mijn wensen op geen enkele manier respecteert, dan blijf ik voorgoed weg’.
Henk komt op mijn spreekuur: ‘ik heb het plan om te scheiden, maar iets houdt mij tegen.’ ‘Jouw vrouw zal het er wel niet mee eens zijn’, antwoord ik. ‘En nu dan’, vraagt Henk volstrekt hulpeloos. ‘Simpel’, antwoord ik: ‘Nooit iets in je hoofd halen waar zij niet eerst haar goedkeuring aan geeft‘
Waarom zijn zoveel Nederlandse mannen zulke mietjes. Wel grappig soms lijken volwassen mensen net kinderen! :D
Paul
23/10/2011 15:13
(13 jaren geleden)
Nooit iets in je hoofd halen? Hahahahaha jaja, dat is dus precies wat een vrouw wil, mannen moeten niet denken, maar het aan de vrouw overlaten. Als arme Henkie op zijn P.. getrapt is vanwege een mislukt pannenkoekbaksel en zijn egootje hierdoor aangebakken is, dan moet ie maar es in de spiegel kijken wat voor slappe pannenkoek hij is. En helemaal hoe hij zijn huwelijksproblemen probeert te misbakselen via zijn 3 kinderen. Bah, die man heeft geen ballen. En dat zeg ik zelf als man die ook wel eens een pannenkoek slaat bij zijn vrouw.
Hij had misschien beter aan zijn vrouw kunnen vragen wat voor ontbijt zij op bed wilde, then maybe he got more lucky.
olaf nicolai
15/08/2011 22:25
(13 jaren geleden)
mooi voorbeeld hoe je door deze deskundologen een poot wordt uitgetrokken. En na het consult volgt een gepeperde rekening..kassa
ervaringsdeskundige
20/07/2011 18:05
(13 jaren geleden)
Even los van de ironische ondertoon, lijkt me het advies niet echt iets waar Henk wat mee kan,...
frits karremans
10/07/2011 23:47
(13 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties