In deze tijd zijn de geluiden van onvrede alweer te horen over de komende feestdagen. Naast de lange rijen in de supermarkt en de netelige kwestie wie op de eerste dan wel de tweede Kerstdag uitgenodigd moet worden, is er vooral veel gemopper over de ‘verplichte gezelligheid’.
Maar de vraag die niemand kan beantwoorden is: wie legt deze verplichting dan op? Welnu, die persoon bestaat ook niet. En ook al zou zo iemand wel bestaan, dan zou niemand zich daar wat van aantrekken. Wat blijkt? Mensen voelen zich verplicht om mee te doen aan de feestelijkheden door de collectieve gezellig-doenerij van anderen, oftewel: niemand die echt zin heeft om spelbreker te zijn. Amerikanen zeggen het wel mooi: ‘I don’t want to be a partypooper’. Dus, om niet het feestje van anderen te verstieren, blijven de stille anti-gezelligheids-mensen netjes en beleefd in het gareel. Daardoor ontstaat een wat ongezellige tweedeling: één groep die lekker los gezellig aan het doen is, terwijl de andere groep, enigszins geforceerd, net doet alsof het heel gezellig is. Het mag dan geen wonder heten dat het in veel gezinnen, tijdens de kerstdagen, niet echt gezellig wil worden; en dat dan iedereen heel opgelucht ademhaalt als de feestdagen weer voorbij zijn: ‘zo, dat hebben dan we maar weer gehad!’ Tegelijkertijd is het nogal vreemd om ervan uit te gaan dat er aan de verplichte gezelligheid niet te ontkomen valt. Ik bedoel, als zelfs de traditionele Zwarte Piet op veel plaatsen al is vervangen, dan kan ook de traditie van een gezellige Kerst met een goed geplande protestactie gewoon om zeep geholpen worden. Kleine protestacties zouden kunnen zijn: 1) wel een kleine kerstboom kopen, maar dan midden in de kamer zetten zonder versiering 2) elke uitnodiging voor de kerstdagen afslaan met de mededeling: ‘ik hou dit jaar gewoon een winterslaapje 3) wel in de rij te gaan staan in de supermarkt zonder zelf boodschappen te hebben en vooral de mensen met volle karren de vraag stellen: ‘is er niet een manier om uw geld wat beter te besteden?’ 4) wel mensen uitnodigen voor een kerstmaaltijd, maar dan heel eenvoudig eten voorschotelen zoals een broodje bal met friet of witte rijst met een vleesprutje 5) bij andere mensen de kerstverlichting buiten onschadelijk maken door simpelweg de draden door te knippen. Op deze manier laat iedereen, die zich door de samenleving onder druk gezet voelt om gezellig te doen, toch een ander geluid horen.
Persoonlijk ben ik heel erg blij met het voorschrijft dat het tijdens de kerstdagen gezellig moet zijn, Feit is namelijk dat ik zelf nooit enige vorm van gezelligheid initieer. Het liefste ben ik, ook tijdens de feestdagen, gewoon aan het werk. Maar dankzij mijn vrouw en kinderen word ik met liefdevolle blikken vermaand om gezellig mee te doen. Een mooi moment om over mijn eigen schaduw heen te springen.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties