Wie bang is voor de psychiater, kan voor psychische hulp eerst eens aankloppen bij de praktijkondersteuner. En wie dat ook een brug te ver vindt, kan ook zijn heil zoeken bij één van de vele lifecoaches die ons land rijk is.
Een psycholoog boeken, kan natuurlijk evengoed, maar een echte zielknijper is wellicht toch te veel van het goede. Ik kom op dit thema omdat er onlangs op televisie een vrouwelijke psychiater vertelde hoeveel mensen er bang zijn om bij haar op consult te komen; en dat het allemaal te maken heeft met de angst om geestelijk gefileerd te worden. En toen zij dit zo haarfijn uit de doeken deed, bedacht ik mij dat er in Nederland een mooi oplopende gradatie is in ‘zwaarte’ van de hulpverlening. Wie alleen een vriendelijk luisterend oor wil hebben, kan natuurlijk terecht bij goede vrienden of de buurvrouw. En wie net iets meer wil hebben dan wat gehum en geknik, kan dan overstappen op een kritische collega. En wie helemaal niets persoonlijks op de werkvloer wil brengen, kan dan terecht bij iemand die, middels zijn beroepsgeheim, niets zal doorvertellen, zoals een vertrouwenspersoon of de huisarts. Zo bekeken zijn er toch nog wel aardig wat professionals bij wie je terecht kan; en is het wellicht begrijpelijk dat je niet linea recta naar de psychiater stapt. Nu vinden die psychiaters dat ook geen punt, want die zitten toch al over hun oren in het werk. Maar toch. Die psychiaters zijn er helemaal niet op uit om je geestelijk op de pijnbank te leggen. Ook zij zijn opgeleid om de beste hulp te verlenen die er op psychisch gebied bestaat; en kunnen – nota bene- ook nog eens de mens in al zijn lichamelijkheden in één keer meenemen. Want psychiaters zijn ook dokters en kunnen, zo nodig, de beste medicijnen voorschrijven; en bij vermoeden van een fysieke kwaal in één keer de patient in de genezende richting sturen. Ik zeg heel eerlijk: als ik zelf psychisch in de war raak, dan ga ik het liefst naar een psychiater; en dat heb ik al meerdere keren in mijn leven gedaan. En de psychiaters die ik beroepshalve ken, zijn stuk voor stuk kanjers in hun vak. Voordeel is dat je zeker bent van hun kwalificaties en dat in tegenstelling van een willekeurige coach of anderszins vaag gediplomeerde levensbegeleider. Het schijnt ook nog eens zo te zijn dat de meerderheid van de psychiaters tegenwoordig vrouw zijn; en dan ben je ook, op voorhand, verzekerd van compassie en verantwoordelijkheidszin.
Blijkbaar hebben nog steeds veel mensen het idee dat je eerst gierend gek moet zijn, wil je een afspraak maken bij de psychiater. De waarheid in deze kwestie is precies andersom: je moet wel echt gierend gek zijn om, in psychische nood, geen afspraak te maken bij de psychiater. Die psychiater is zo gek nog niet.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties