Tegenwoordig is het gezamenlijkheid wat de klok slaat. Als hij het niet wil dan is voor haar de lol er al af. En als zij het niet wil, dan heeft hij toch wel wat beters te doen. Twee handen op één buik is het motto, zeker als het gaat om kinderverwekking.
Maar laat nu juist deze ‘synchronisatie der zielen’ precies de reden zijn waarom vrouwen zelden voor hun dertigste levensjaar zwanger worden. Nu moet natuurlijk wel gezegd worden dat een vruchtbare vrijpartij enige vorm van gezamenlijkheid vereist. Maar vrijen alleen is geen garantie voor een zwangerschap. Ook al zijn er geen echte wetenschappelijke bewijzen voor, lijkt een mentale nee-houding van de man al voldoende om de zwangerschap van de vrouw te voorkomen; hoe vaak er ook gevreeën wordt. En voor mij, als psycholoog, rijst dan de vraag: ‘hoe vruchtbaar is die relatie dan wel?’ Anders gezegd: zou de kinderwens van de vrouw niet voldoende moeten zijn voor hem om haar tegemoet te komen? ‘Nee’, zeggen de mannen in koor, terwijl zij zich beroepen om de ‘wet van de gezamenlijkheid’. Alleen wanneer beide partners in volle overtuiging achter een dergelijk grote levensbeslissing staan, kan het licht op groen. Probleem is alleen dat er altijd wel een reden is om bezwaar aan te tekenen. Het ene moment zijn de financiën niet toereikend, het andere moment is het wereldbeeld niet uitnodigend en dan weer heeft hij gewoon niet het ‘goede gevoel’. En terwijl de beslissing om kinderen te krijgen steeds vaker op de lange baan wordt geschoven, krijg het onderwerp een lading die beide partners steeds verder uit elkaar drijft. Hij wil er sowieso liever niet over praten, terwijl zij er niet over durft te beginnen uit angst voor afwijzing. Het mag dan ook geen wonder heten dat juist deze kinderloze relaties vaak mislukken; en wel omdat de vrouw zich in de ziel van haar diepste vrouwelijkheid gekrenkt voelt. Moet dan een kind verwekt worden om de relatie te redden? Nee, natuurlijk. Het moet gewoon nooit zover komen; wat niet wil zeggen dat een ‘geboorte op de valreep’ toch vaak een relatie over het dode punt heen helpt.
Samen beslissen over samenwonen, samen inrichten van het samen gekocht huis, samen een eventueel kind en dan alleen samen zwanger. Nee, zoveel samen is het perfecte recept voor relationele ontwrichting. Haar kompas moet genoeg zijn voor hem om in de goede richting te bewegen.
This is surely a very good blog, thanks a lot for sharing such nice information here.
192.168.1.1
04/08/2016 17:08
(8 jaren geleden)
was looking for this information, I will add this site to your favorites!
192.168.1.1
04/08/2016 17:07
(8 jaren geleden)
Haar kompas moet genoeg zijn voor hem om in de goede richting te bewegen.
192.168.1.1
04/08/2016 17:07
(8 jaren geleden)
Thanks for the great post. I’m a big fan of your writing style. I will comeback and read all the other articles you posted
192.168.1.1
04/08/2016 17:06
(8 jaren geleden)
Samen beslissen over samenwonen, samen inrichten van het samen gekocht huis, samen een eventueel kind en dan alleen samen zwanger. Nee, zoveel samen is het perfecte recept voor relationele ontwrichting. Haar kompas moet genoeg zijn voor hem om in de goede richting te bewegen.
joeychen
26/12/2015 09:16
(9 jaren geleden)
een kind neemt ruimte in. Zowel fysiek als mentaal.In een maatschappij waar we nooit genoeg hebben is het moeilijk om die ruimte te creëren of af te staan.
hans
16/10/2015 12:22
(9 jaren geleden)
Er is een praktische reden: We zijn al met tevelen.
Albert
12/10/2015 14:48
(9 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties