Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Schuldbewust

17 November 2014
Door: Jeffrey Wijnberg

Het lijkt zo mooi. Het klinkt zo goed. En het voelt ook zoals het hoort. Ik heb het over mannen die zich schuldbewust tonen; over mannen die gewoon eerlijk bekennen dat zij zich hebben misdragen. Maar schijn bedriegt.

Want deze zelfde mannen doen gewoon wat mannen al eeuwenlang doen: een zoethoudertje geven om vervolgens hun slechte gewoontes weer op te pakken. Zo kan een vreemdganger betrapt worden waardoor hij zich gedwongen voelt om schoon schip te maken: ‘ja, sorry dat ik jou heb belazerd; ik heb er spijt van dat ik je heb gekwetst; en ik hoop dat jij het in jouw hart kunt vinden om mij te vergeven; ik schaam mij echt diep dat ik mij zo heb misdragen’. Wat ik zeg: het klinkt mooi en oprecht. Maar evengoed heeft hij zijn nieuwe plannen voor overspel al in de steigers staan. Overigens, het zijn niet alleen vreemdgangers die zich zo schuldbewust kunnen tonen. Ook mannen met kleinere vergrijpen verstaan de kunst om, op het juiste moment en met dezelfde overtuiging, diep door het stof te gaan. Zo heeft Klaas al aardig wat keren aan zijn vrouw beloofd dat hij bijtijds zal bellen als het op het werk uitloopt. Handig voor haar in verband met de kinderen en het avondeten. En als hij dan, zonder te bellen weer eens veel te laat komt aankakken, zegt hij: ‘ja, lieve schat; ik weet niet wat mij bezielt, maar sorry dat ik niets van mij laat horen; je kunt er van op aan dat het niet weer zal gebeuren; ik weet dat ik je niet zo in de kou moet laten staan’. De vraag is natuurlijk gerechtvaardigd waarom de man zijn beloftes niet waarmaakt. Een belangrijke reden is dat hij, met zijn wangedrag, er toch elke keer mee wegkomt, oftewel: de storm van onenigheid gaat altijd liggen. Maar de belangrijkste reden is dat een man gauw tevreden is; en dan vooral met zichzelf. Wangedrag goedmaken door een bekentenis, is voor hem al gelijk aan een totale make-over. De biecht lijkt daarom uitgevonden door en voor de man: na het toegeven van gedane zondes, kan de gewone levensstijl weer opgepakt worden.

Beterschap beloven is een probaat middel om de gemoederen te sussen. En hoop geven dat het beter kan, is wat de vrouw ook graag wil horen. Daarom kunnen man en vrouw ook niet zonder elkaar: hij is haar verbeterproject en zij is zijn geweten.

 

 


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

  • This is really wonderful the information you have shred here.

    Fifa 17 crack
    28/01/2018 18:10
    (7 jaren geleden)

  • ks, dan hoef je zodoende ook geen beloftes na te komen. En hoef

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:45
    (8 jaren geleden)

  • n een paar uur bij op. Als hij iets vergeten is door te geven zeg ik daar nie

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:45
    (8 jaren geleden)

  • me bij neergelegd zoals met zoveel dingen. Als mijn man zegt ik ben ov

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:44
    (8 jaren geleden)

  • Vreemdgaan zou ik nooit accepteren, maar te laat thuis komen daar heb ik me bij neergelegd zoals met zoveel dingen. Als mijn man zegt

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:44
    (8 jaren geleden)

  • Als de ene partner niks belooft aan de andere partner, dan komt iedereen dus thuis wanneer hij/zij wil en is er dus nooit iemand te laat. Dan hoeft niemand zich schuldig te voelen.
    Beloof elkaar niks, dan hoef je zodoende ook geen beloftes na te komen. En hoef je ook nooit meer schuldbewust te zijn vanwege een belofte die je niet nakomt.

    Pedro
    08/12/2014 09:48
    (10 jaren geleden)

  • Vreemdgaan zou ik nooit accepteren, maar te laat thuis komen daar heb ik me bij neergelegd zoals met zoveel dingen. Als mijn man zegt ik ben over twee uur thuis tel ik daar al jaren een paar uur bij op. Als hij iets vergeten is door te geven zeg ik daar niets meer van. Dat leer je wel als je al zolang bij elkaar bent. Als er deuren openstaan of het licht brandt waar het niet nodig is doe ik ze dicht en uit en zwijg. Het wordt zo gauw als verwijtend ervaren. De vorige column over ‘verstandshuwelijk’ heb ik veel van geleerd. Ik weet dat hij van mij houdt en hoef dat niet iedere dag te horen. Mijn man is geen prater en als we bij elkaar zijn kunnen we zwijgend werken, ieder op zijn eigen computer aan het zelfde bureau, soms met de radio aan waarbij ik altijd vraag of hij het goed vindt maar hij doet dat niet. Ook daar heb ik me bij neergelegd, hij is in mijn ogen nog steeds een beetje vrijgezel, maar dat zijn meer mannen, vrienden van hem, die hier bij mij thuis komen. Mannen zitten nu eenmaal anders in elkaar, saignant detail het zijn vrouwen die de jongetjes opvoeden. Blijf ik wel zitten met de vraag waarom mannen zo anders zijn dan vrouwen, misschien omdat ze van Mars komen? ;-)

    Emma
    18/11/2014 12:06
    (10 jaren geleden)

  • Zo kun je alles wat scheef is recht breien...
    Voor mij was dit ook een van de redenen om te gaan scheiden.

    marita
    17/11/2014 22:18
    (10 jaren geleden)

  • De man komt ermee weg totdat de vrouw er op een dag helemaal klaar mee is en een scheiding aanvraagt, want iedere keer een storm van onenigheid over steeds hetzelfde thema is slopend.

    Floria
    17/11/2014 15:52
    (10 jaren geleden)

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie