Iemand die in het contact gevatte antwoorden geeft, nooit met zijn mond vol tanden staat en over alles weet mee te praten: is dat een persoon die sociaal intelligent is? Het volledige antwoord op deze vraag wordt beschreven in dikke, wetenschappelijke boeken; en menigeen zou, bij het lezen ervan, als sociale kneus afhaken.
En dat is jammer. Want, sociale intelligentie bestaat vooral uit het vermogen om goed te luisteren. Sterker nog, het zijn alleen de echte luisteraars die in het sociale verkeer intelligenter worden. Feit is namelijk dat nog nooit iemand van zijn eigen verhaal slimmer is geworden. Logisch. Want het eigen verhaal bevat alleen informatie die al bekend is. Toch presteren mensen het om eindeloos hetzelfde verhaal te vertellen aan iedereen die het maar horen wil. En onder de noemer van gezelligheid spelen mensen een merkwaardig sociaal spelletje: zij zitten op het puntje van de stoel, in afwachting van een opening in het verhaal van de ander om zodoende zelf weer van wal te steken. Wordt er dan echt naar elkaar geluisterd? Nee, natuurlijk niet. Er wordt vooral veel geluid geproduceerd. Ondertussen is er altijd wel een enkeling die weinig zegt. Deze stille types voelen geen aandrang om in het middelpunt van de belangstelling te staan; zij hoeven zich niet te bewijzen of het geweldige verhaal van de ander te overtroeven. Uitgerekend deze zwijgzame figuren komen bij mij op het spreekuur met het probleem dat zij zich sociaal minderwaardig voelen: ‘iedereen heeft wel iets te melden, terwijl ik niet verder kom dan aandachtig te luisteren.’ Het kost mij doorgaans een paar sessies, maar uiteindelijk weet ik de patiënt te overtuigen dat hij met zijn aandachtige luisterhouding het sociale goud in handen heeft. Met een variatie aan vragen zoals ‘wat bedoel je nu precies met ‘duurzaam ondernemen’, ‘hoe ziet een dag er uit van een beleidsmedewerker sociale zaken’ of ‘wat is dan het verschil in beleving tussen je bloedeigen kinderen en je geadopteerde kinderen’, en het wordt een gesprek waar de luisteraar alleen maar wijzer van wordt. De kunst is natuurlijk om de luisterhouding vol te houden. Hierbij is een flinke dosis nieuwsgierigheid van belang, die aangewend moet worden om bij onduidelijkheden of onvolledigheden in het verhaal een volgende vraag te stellen. En zo krijgt slim contact-maken een heel ander gezicht: wie zijn eigen domheid weet uit te buiten door de ander te bevragen, leidt een gesprek waarin hij zijn kennis van de wereld alleen maar vergroot.
Een aardige bijkomstigheid is dat de domme luisteraar juist als sociaal intelligent zal worden gezien. Want, de domste vragen zijn altijd de beste vragen. Nog leuker: met een hele serie domme vragen, zal juist de kletskous met zijn mond vol tanden staan.
cara menyambungkan wifi ke laptop
cara menyambungkan wifi ke laptop
12/02/2018 05:32
(7 jaren geleden)
Ik vind mensen,die me altijd een vraag stellen en nog een vraag,akelig.
Laat me toch met rust mijn Martini drinken zonder nadenken te moeten wat ik nu weer antwoorden moet.
Margit
Margit
13/10/2017 10:07
(7 jaren geleden)
graag uw community!
192.168.1.1
21/06/2016 14:41
(8 jaren geleden)
Ik vind dit artikel misleidend van de werkelijkheid. Sociale intelligentie gaat veel dieper dan dat hier word beschreven.
Thomas
11/10/2013 20:06
(11 jaren geleden)
Als ik mijn broer confronteer met kleine feitjes van dikwijls jaren geleden, waar ik nooit een opmerking op gemaakt heb, maar die in de loop der jaren en wellicht door een zwaar burn-out-syndroom en dito depressies, zwaar op mij lever zijn blijven liggen, en waarop mijn broer alle contact heeft verbroken, heeft dat te maken met een gebrek aan sociale en/of emotionele intelligentie vanwege mij broer?
Walther Bormans
12/04/2013 13:30
(11 jaren geleden)
Interessante informatie
Gippy Grewal
20/08/2011 01:41
(13 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties