Wie op zoek is naar een baan, heet een sollicitant. Wie op zoek is naar liefde, is dat eigenlijk ook. Ik bedoel, een afspraak via één van de vele datingapps is in wezen een sollicitatiegesprek, al was het alleen maar om hoe belangrijk de eerste indruk is.
Zo hoor ik dikwijls dat, in de verkenningsfase, het heen en weer appen best wel soepel loopt, maar bij een echte ontmoeting het contact meteen bekoelt. Maar als dat niet het geval is, dan zal het CV (Curriculum Vitae) grondig nagelopen moeten worden: heeft de ander al relaties gehad en hoe zijn die dan tot een einde gekomen; en heeft die ander geen echte vaste relaties gehad, is er dan sprake van bindingsangst. Ook wordt er natuurlijk gevraagd naar (voor)opleidingen en werkervaring; en een cruciale vraag is uiteraard hoe goed de één of juist die ander zichzelf kan bedruipen. Doorgaans zullen vooral de mannen niet door de eerste ronde komen als zij niet in hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Als de man al kinderen heeft en de vrouw nog niet, dan zal zij toch willen weten of hij open staat voor een tweede leg, zeker als zij een kinderwens heeft en jeugdig genoeg is om nog zwanger te worden. Op dit punt is het oppassen geblazen voor de vrouw omdat menig man aanvankelijk zich beter zal voordoen dan hij is door enthousiast te reageren op die kinderwens, terwijl hij op een later moment toch zijn keutel intrekt. Belangrijk op het CV is ook of eerdere verbintenissen ook echt zijn afgerond, zodat je niet een partner binnenhengelt die half-om-half nog in een andere relatie zit. Voorts komt natuurlijk ter sprake wat de aard moet zijn van het eventuele contract. Gaat het om een tijdelijk contract of is het de bedoeling om er meteen een vast contract van te maken, waardoor gelijk duidelijk kan worden of er sprake is van voldoende wederzijds vertrouwen. Is de sollicitant wel door naar de tweede ronde, dan dient hij/zij ook geïnformeerd te worden of er tegelijkertijd nog andere sollicitanten meedoen. Deze informatie is wel zo netjes om te geven zodat de verwachtingen niet al te hoog gespannen hoeven zijn. Het spreekt haast vanzelf dat er goed gelet wordt op details; die kleine dingen die juist het grote verschil kunnen maken. Laatst vertelde een vriendin van mij dat haar sollicitant zich had uitgedost in een net pak met vlinderdas en oranje sokken in knalrode schoenen, iets wat bij haar gelijk de verkeerde snaar raakte. Komt de sollicitant wel glansrijk door de eerste ronde, dan is een sollicitatiecommissie van eigen vrienden voor kritisch overleg geen overbodige luxe.
Is de sollicitant echt gemotiveerd, dan zal dat gauw genoeg blijken door hoe geïnteresseerd er vragen worden gesteld. Is het oogcontact sprankelend en wordt er veel gelachen (om elkaar), dan zou het zomaar een ‘match-made-in-heaven’ kunnen zijn.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties