One-stop-shopping: één locatie waar alle boodschappen in één keer kunnen worden gekocht. Dat is de supermarkt; en niet meer weg te denken uit het dagelijks leven van elke burger. En juist om die reden is er (psychologisch) meer aan de hand met de supermarkt.
Voor de één is het de plek waar onverwachts geluk is gevonden, voor de ander een ware nachtmerrie omdat het teveel van het goede is. Meer dan menigeen wellicht verwacht is namelijk de supermarkt het onderwerp van gesprek op mijn spreekuur. Zo zal iemand met een burn-out of andere vorm van depressie al gauw merken dat de supermarkt een verhoogde kans geeft op paniekaanvallen: de drukte in combinatie met een overdosis aan producten zorgt voor een evenredige hoeveelheid overprikkeling waardoor de toch al futloze mens gillend gek de winkel uit rent. Nu zullen veel gezonde mensen het lange wachten in de rij al als een beproeving ervaren, de overspannen mens ervaart bij het vooruitzicht op het lange-wachten zoveel stress dat hij desnoods zijn mandje met boodschappen laat staan om buiten weer naar frisse lucht te kunnen happen. Even een boodschapje doen lijkt een niemanddalletje, maar is in werkelijkheid een tour de force, simpelweg omdat het een hoop energie kost alle obstakels op weg naar de uitgang te kunnen overwinnen. En daar komt de keuzestress nog eens bij: voor-geschilde bospeen of zelf de bospeen schillen, vaste merk of huismerk om maar van al die verschillende soorten kaas, brood en zuivel niet te spreken. Het aanzicht van de supermarkt is er één van een keurig georganiseerd geheel, maar tegelijkertijd een doolhof waar menigeen zichzelf in verliest, vooral omdat er een aanhoudende verleiding is om iets te kopen waarvan je weet dat het geen gezond idee is. En juist omdat het een plek is waar mensen zichtbaar verward rondlopen, kan er heel gemakkelijk een praatje aangeknoopt worden: ‘weet jij ook niet welke appels het lekkerst zijn; misschien is Pink Lady goed keus, zo heb ik laatst ontdekt’. Het is dat ik gelukkig getrouwd ben, maar anders zou ik zelf met veel plezier mijn vriendinnetje zoeken in de supermarkt. De vraag ‘hoe maak jij spaghetti bolognese’ maakt altijd zoveel los dat het eerste contact als vanzelf leidt naar een kopje koffie ergens buiten de deur. Over dating gesproken: het kassapersoneel heeft een koninklijke positie. Zij zien iedereen voorbijkomen en kunnen, zo nodig, hun 06-nummer achter op de kassabon schrijven. Eén van mijn patiënten heeft zo de liefde van haar leven weten binnen te hengelen. Ja, de supermarkt is de versierparadijs aller tijden. Je hoeft met je karretje alleen maar tegen die ene leuke persoon op te botsen.
Gemak dient de mens. Daar is de supermarkt een prima voorbeeld van. Maar zo simpel als het klinkt, is het niet. Boodschappende mensen zitten dikwijls in een emotionele achtbaan, van vurige verlangens tot verlammende angsten.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties