Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn. Daarom ontwikkelen mensen al vanaf een jaar of veertig een allergie voor tekenen van ouderdom. Grijze haren worden met een kleurtje weggespoeld, en desnoods wordt het chirurgische mes er in gezet als de huid teveel gaat hangen.
Als de eerste incidenten van vergeetachtigheid beginnen op te vallen, dan neemt de bezorgdheid toe hoe snel de aftakeling van lichaam en geest zal gaan. Een populaire, opbeurende gezegde is dat u net zo oud bent als u zich voelt. En dat betekent dat u het zelf in de hand zou hebben of u voor bejaard moet door gaan. In werkelijkheid hebben andere mensen het laatste woord als het gaat om uw ouderdomsstatus. Alle hoogleraren in Nederland bijvoorbeeld worden hoogstpersoonlijk door de Koningin met pensioen gestuurd (emeritaat) als zij 65 zijn. Hoe wijs, hoe vitaal, hoe bruikbaar de professoren als onderzoekers of docenten nog zijn, zij worden vriendelijk bedankt voor hun bewezen diensten om plaats te maken voor de jongere garde. Ook in medialand worden presentatoren en andere gezichtsbepalende BN-ers van boven de 50 nog zelden getolereerd, en is het merendeels jong talent wat de klok slaat. Natuurlijk kunt u als zelfstandig ondernemer zelf bepalen wanneer u ermee wilt stoppen, maar ook dan moet u als seniorondernemer waakzaam blijven of u nog wel voor vol wordt aangezien. En daarmee kom ik op de essentiële factor die bepalend is of u zichzelf tot het groeiende leger van bejaarden mag rekenen. Want, ook al zit u nog redelijk strak in uw vel, begrijpt u hoe u elektronisch een treinkaartje moet kopen, en weet u zich gemakkelijk op het wereldwijde web te bewegen, dat alles is niet doorslaggevend in de beoordeling of u nog meetelt in deze maatschappij. Wat wel telt is of u door andere mensen nog serieus genomen wordt. Ik bedoel, bellen uw kinderen nog wel eens om advies te vragen? Als u een verhaal in gezelschap vertelt, wordt er dan wel aandachtig geluisterd? Als u zich meldt voor een nieuwe baan, wordt uw sollicitatie met enthousiasme begroet? En als u meedoet aan een cursus, houdt u daar dan nog wel eens vriendschappen aan over? Is uw antwoord op al deze vragen ontkennend, dan kunt u genoeglijk aannemen dat u uw beste tijd heeft gehad. Anderen zullen namelijk, vooral in uw afwezigheid, tegen elkaar zeggen dat u egocentrischer bent geworden, dat u veel in herhaling vervalt of dat u alleen nog maar kunt zeuren over uw kwaaltjes of over hoe alles vroeger beter was.
Wilt u dit moment van definitieve ouderdom zo lang mogelijk uitstellen, dan is er maar één deugdelijk recept: richt uw aandacht naar buiten en blijf interesse tonen in uw medemens.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties