Trouwen is niet bepaald populair. En op jonge leeftijd kinderen krijgen al helemaal niet. Zo is de tijdsgeest. Maar tijdsgeest of niet, erg verstandig is het niet. Want hoe ouder de mens wordt, des te moeilijker het wordt om een partner te vinden, om van kinderen-krijgen maar te zwijgen. Jong trouwen heeft eigenlijk alleen maar voordelen.
Iedereen weet wat jeugdigheid met zich meebrengt: leerbaarheid, fysieke souplesse, vruchtbaarheid, vitaliteit en idealisme; vijf belangrijke kenmerken van het jong-zijn die extra glans geven aan een verbintenis voor het leven. Het is ook niet voor niets dat mensen op jonge leeftijd zo vitaal en vruchtbaar zijn. De natuur wil de kansen op gezond nageslacht vergroten en wenkt de mens, als het ware, om zich in het echt te verbinden. Ook is enige (jeugdig) idealisme nodig om in ware-liefde-voor-altijd te kunnen geloven. Zet een stel oudjes bij elkaar die praten over het huwelijk, en dan zal de lust om een vaste relatie te hebben jou heel snel vergaan. Met het klimmen der jaren raken mensen hun (romantische) idealen kwijt; en wat overblijft is dikwijls niets anders dan zure spijt. Wat iedereen ook maar al te goed weet, is hoe aantrekkelijk jonge mensen zijn. En ook die jeugdige aantrekkelijkheid is er niet voor niets: de bedoeling van die aantrekkingskracht is om, zonder moeilijk te doen, gewoon te paren. Niets meer en niets minder. Nu is het misschien wel zo dat menig man, met het ouder-worden, iets aan volwassen aantrekkelijkheid wint, maar de meeste vrouwen van dezelfde leeftijd verliezen juist hun schoonheid. En het overgrote deel van de jonge meiden zijn niet geïnteresseerd in oudere mannen, al was het alleen maar omdat er vaak nog een hele nasleep is van aanwezige exen. En zo kom ik bij het grootste bezwaar van een uitgesteld huwelijk: hoe ouder de mens wordt, des te onverzettelijker hij wordt in zijn levensstijl. Kunnen jongeren zich nog gemakkelijk aanpassen, ouderen willen alleen nog leven zoals zij dat gewend zijn; en is de éénwording met een ander individu een schier onmogelijke opgave. Belangrijke voor een geslaagd huwelijk is tevens een gezamenlijke geschiedenis. Welnu, op latere leeftijd blijft er nog heel erg weinig over van de tijd, waardoor een gemeenschappelijke ontwikkeling ontbreekt. Jong trouwen vergroot de kans op een kinderrijk gezinsleven; en mocht het huwelijk, op termijn, toch mislukken dan zijn er tenminste wel kinderen die op hun beurt weer glans geven aan de toekomst met eigen kinderen.
Het hebben-van-een-levenspartner met of zonder bijbehorende kinderen is natuurlijk geen garantie op levensgeluk. Ook de solo-mens kan een zinvol leven leiden. Iedereen heeft zijn eigen levenspad. Maar dat is niet mijn punt. Mijn punt is wel dat er vandaag de dag teveel nadruk ligt op puur persoonlijke ontwikkeling; en dat terwijl juist het huwelijk die persoonlijke ontwikkeling het meest stimuleert. Wie wacht tot later, vist achter het net.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties