23 March 2009
Door: Jeffrey Wijnberg
Heeft u lichamelijke klachten, dan gaat u naar de dokter. Het liefst heeft u dat uw dokter u grondig onderzoekt, vertelt aan welke kwaal u lijdt, en welk medicijn u moet slikken om beter te worden.
Als uw dokter inderdaad kan vaststellen dat u lichamelijk iets mankeert, dan zal hij zijn medische diagnose stellen en de juiste behandeling voorschrijven. Daar is hij ook voor opgeleid. Problematisch wordt het als uw dokter helemaal niets lichamelijk afwijkends kan ontdekken. Dan zal hij wellicht verzuchten dat het bij u tussen de oren zit. En doorgaans heeft de dokter dan ook gelijk. Vervelend is alleen dat veel patiënten, die lichamelijk lijden, niet begrijpen wat het betekent als de dokter zegt dat het tussen de oren zit.
Daarom ga ik u dat nu uitleggen. Wat uw dokter in ieder geval niet bedoelt, is dat u zich aanstelt. Het ervaren van pijnklachten of ander lichamelijk ongemak is zelden iets wat mensen verzinnen. Het gebeurt wel, maar dan is er sprake van een verborgen agenda waarbij de patiënt er op uit is om bijvoorbeeld zijn uitkering veilig te stellen.
Nee, pijn is pijn als het zeer doet en daar kunnen mensen slecht over liegen. Dat het u tussen de oren zit, betekent ook niet dat u geestelijk gestoord bent. Hele normale mensen kunnen lichamelijk lijden om de simpele reden dat er kortsluiting in de hersenen is opgetreden. En geloof mij: dat komt in de beste families voor. Tussen de oren zit het brein, en als daar iets misgaat dan ontspoort ook het lichaam, met klachten die uiteenlopen van jeuk onder de voeten, maagkrampen, oorsuizingen en zweethanden tot hoestaanvallen, haarverlies, spierpijn, slaapklachten, vermoeidheid of duizeligheid, huilbuien en een vieze smaak in de mond. Die kortsluiting in het brein veroorzaakt een ontregeling van het autonoom zenuwstelsel, die verantwoordelijk is voor alle zelfstandig werkende lichamelijke functies zoals hartslag, spijsvertering, slaap-waak-ritme, hormoonhuishouding, als ook het aansturen en de samenwerking van alle organen zoals de nieren, de lever en de longen.
Ontregeling van het brein is meestal het gevolg van langdurige stress, in de vorm van conflicten op het werk, huwelijksproblemen of zorgen over de kinderen, het inkomen of de toekomst. Hoe gek het ook klinkt, veel mensen zijn niet gewend om na te denken over wat hun psychisch bezighoudt of ontkennen domweg dat zij moeite hebben met het leven en de mensen om hun heen.
En het zijn juist deze mensen, die de neiging vertonen tot somatisering (verlichamelijken) van hun problemen, en vragen de dokter daarmee om een oplossing die hij, vanuit zijn professie, niet kan geven. Dat zijn de mensen met onbegrepen lichamelijk klachten. Wie het tussen de oren heeft, kan daarom alleen genezen als hij zichzelf leert begrijpen.
Auteur: Jeffrey Wijnberg
Originele publicatie: de Telegraaf
Datum: ma 23 mrt 2009, 06:30