Van elkaar scheiden is al moeilijk genoeg. Maar voorkomen dat de echtscheiding een vechtscheiding wordt, is welhaast nog moeilijker. Wat meestal blijkt: de reden dat het stel uit elkaar gaat, is precies de reden waarom zij niet van elkaar afkomen.
Feit is namelijk dat het elkaar-bevechten niet plotsklaps uit de lucht komt vallen als de scheiding eenmaal in gang is gezet. Nee, juist omdat de één zich, bij voortduring, niet gerespecteerd voelt door de ander, wordt een scheiding als oplossing gezien. Maar goed beschouwd zal de (verzuurde) relatie, zoals die al jaren is geweest, ook tijdens de scheiding gewoon worden voortgezet. Hij zegt dat de kinderen structuur en vastigheid nodig hebben en zij zal, alleen al daarom, de kinderen meer vrijheid en losbandigheid gunnen. Zij appt dat zij een dag-van-de-kinderen-bij-haar wil omruilen omdat zij een belangrijke werkpresentatie heeft en hij zal terug-appen: ‘tja, maar weer eens een bewijs dat jij geen enkele prioriteit aan de kinderen geeft en jouw moederschap geen moment serieus neemt’. Hij appt dat het tijd wordt dat de kinderen nieuwe schoenen krijgen en dat zij de helft van de kosten moet bijdragen. Zij zal terug-appen: ‘dat dictatoriale toontje van jou ben ik meer dan zat; alleen als je iets van respect toont, kan ik jouw berichten serieus nemen’. En zo kan dat jarenlang doorgaan, hoezeer de kinderen hier ook onder lijden. Helemaal krankzinnig is het feit dat deze vecht-ellende vrij eenvoudig te stoppen is. En als één van de twee op mijn spreekuur verschijnt, zeg ik dat ook: ‘als je serieus een einde wilt maken aan het bekvechten, dan is dat in een handomdraai bekeken’. De meeste patiënten kijken mij ongelovig aan en zeggen: ‘nou dat lijkt mij sterk, mijn ex is zo gestoord, daar is geen psychologisch kruit tegen gewassen’. Mijn antwoord is doorgaans: ‘ik heb het niet over de gestoordheid van je ex, maar over de kortsluiting bij jou’; en moet vaak geduldig afwachten totdat de patiënt bereid is om zijn/haar houding te veranderen. En die veranderde houding is, zoals gezegd, kinderlijk eenvoudig: ‘gooi je eigen gelijk (tijdelijk) in de prullenbak en gun je ex zijn/haar gelijk en ga in alles mee wat er zoal wordt voorgesteld; en na verloop van tijd zul je merken dat de ander, als vanzelf, meer tegemoetkomendheid zal tonen’. Meestal is deze (simpele) ingreep zo doeltreffend dat menigeen zegt: ‘had ik dit maar geweten en toegepast toen we nog bij elkaar waren, dan had het nooit zover hoeven komen’. In enkele gevallen komen zelfs gescheiden stellen ook gewoon weer bij elkaar.
Een vechtscheiding begint niet bij de scheiding. Die vechtscheiding was al aan de gang toen de relatie een vechtrelatie was. Het stel zet gewoon de machtsstrijd voort die er al was; en beiden hebben de illusie dat strijdwinst mogelijk blijft. Maar echte winst komt alleen als eentje de witte vlag hijst.
Er heeft nog niemand gereageerd op deze pagina.
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties