Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Verslaving is niets

16 February 2015
Door: Jeffrey Wijnberg

Koopziek. Goklustig. Niet zonder een wijntje kunnen of elke dag een lijntje snuiven. De verslavingsklinieken draaien overuren; en psychologisch geschoolde hulpverleners worden massaal ingezet om al die verslaafden te behandelen. Goed werk. Daar niet van. Probleem is wel dat een verslaving doorgaans opgeklopt wordt tot iets wat het niet is.

Een verslaving is niets. Niets meer of minder dan een verslaving. Wat ik bedoel kan het beste begrepen worden door te kijken naar gezonde verslavingen. Zo kan iemand helemaal bezeten zijn van hardlopen, van lezen of van het verzamelen van strijkijzers. Daar doet niemand moeilijk over. Daar wordt geen achterliggend emotioneel probleem in gezien. Maar als het gaat om zelfverwoestende verslavingen, dan zijn de meest ingewikkelde psychologische theorieën niet van de lucht. En het zijn deze ingewikkelde psychologische theorieën die de verslaafden meer diepgang geven dan zij verdienen. Een populaire theorie is dat verslaafden een geschiedenis hebben van emotionele verwaarlozing, zich daardoor ongewenst voelen om vervolgens de leegte in zichzelf, inclusief de pijn die dat met zich meebrengt te willen verdoven. Wat voortvloeit uit de theorie is dat verslaafden eerst van zichzelf moeten leren houden; om daarmee de verslaving overbodig te maken. U raadt het al: deze zienswijze komt de verslaafde goed uit, omdat hij pas met zijn verslaving hoeft te stoppen als hij kan mededelen dat hij van zichzelf houdt. Een andere populaire psychologische theorie is dat de verslaafde sowieso moeite heeft met zijn gevoelsleven. Emoties van verdriet, teleurstelling, verlies, onvrede en boosheid zijn de verslaafde allemaal te machtig waardoor hij zich wel moet verdoven. Ik denk dat het eerder andersom is: omdat de verslaafde zichzelf verdooft, kan hij niets anders voelen dat zijn gebruikelijke kick. Aan een gewoon gevoelsleven komt hij gewoon niet toe. Zijn verslaving heeft altijd voorrang. Experts zeggen ook wel dat verslaving een uiting is van diepgevoelde levensangst: omdat het dragen van dagelijkse verantwoordelijkheden (werk), het aangaan en onderhouden van sociale contacten en de toekomst als dreigend wordt ervaren, gebruikt de verslaafde verdovende middelen om deze angst te temperen. Klinkt goed; en heeft als voordeel dat de verslaafde heel lang onder behandeling kan blijven omdat hij eerst angstvrij moet leren leven.

Nee. Een verslaving is niets. Niets anders dan een verslaving. En wie met zijn verslaving stopt, heeft ineens een zee van tijd. En misschien is dat wel een probleem. Dat mensen niet weten hoe zij hun tijd op een nuttige manier kunnen besteden.

 

 


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

  • That's great news and well deserved! :) Keep up the great work and I'm looking forward to the new and improved

    192.168.1.1
    26/08/2016 13:31
    (8 jaren geleden)

  • Thank you for sharing. I’ve bookmarked it in my google bookmarks.

    replica watch
    26/08/2015 05:59
    (9 jaren geleden)

  • Tja, ik ken door mijn werk mensen die vroeger vernederd, verwaarloosd en schokkende dingen hebben meegemaakt op jonge leeftijd en nu dus verslaafd zijn, meestal drugs of alcohol. En deze mensen kunnen inderdaad niet voelen, staan geeneens in contact met hun lichaam. De keus om aan verslavende troep te beginnen is mij ook vreemd. Alleen denk ik toch dat wij niet kunnen oordelen. Het heet niet voor niets een verslaving en stoppen is niet makkelijk, daarom zijn er ook zoveel klinieken momenteel, maar ja daar geven ze de verslaafde ter vervanging zware medicatie waar men daar weer aan verslaafd wordt en dan vervolgens wordt het niet meer vergoed door verzekering of het wordt een probleem om deze medicatie te krijgen, je bent dan afhankelijk van de psychodealer ipv de drugsdealer .. en dan is het cirkeltje weer rond. En zo blijven de klinieken winstgevend. Zoals de farmaceutische industrie verslaafd is aan hebzucht/geld.

    angel
    20/04/2015 09:55
    (9 jaren geleden)

  • ach vertel dat maar aan mijn goede vriend die drie jaar geleden op 47 jarige leeftijd is overleden. Het was allemaal zijn eigen keus en hij had gewoon moeten stoppen met zijn verslaving.

    coen
    25/02/2015 16:24
    (10 jaren geleden)

  • mooi artikel weer!

    didi
    17/02/2015 14:45
    (10 jaren geleden)

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie