Studenten moeten studeren. Hup! In de boeken, blokken, tentamens halen en zo snel mogelijk afstuderen. Daarna meteen aan het werk om maatschappelijk van nut te zijn en vooral: het geleende studiegeld terugbetalen. Dat is de gedachtengang van de huidige beleidsmakers in het hoger onderwijs.
Deze ambtenaren hebben kennelijk zelf nooit gestudeerd. Anders zouden ze wel beter weten. Want wie student is, heeft meer aan zijn hoofd dan studeren alleen. Hij moet zichzelf, zijn relaties en zijn toekomst vormgeven. En daar heeft hij tijd, geld en ruimte voor nodig. Mijn motto is daarom: verwen de student. Natuurlijk, er zijn ook studenten die al tot op het bot verwend zijn voordat ze ook maar één studieboek hebben opengeslagen. Deze groep komt uit elitaire kring en ziet de studententijd als een plezierig opstapje naar een gereserveerd plekje in het familiebedrijf. Maar voor de meeste jongeren geldt de studententijd als een overweldigend, lastig en angstig experiment dat volwassenheid heet. Voor het eerst alleen op kamers in een vreemde stad betekent ongekende vrijheid, maar daardoor alleen al een sterk gevoelde verantwoordelijkheid. Niemand die zegt wat je moet doen, maar juist daarom de verplichting om zelf structuur aan te brengen in de dag. Studeren betekent ook het aangaan van nieuwe contacten en het opbouwen van vriendschappen die bepalend zijn voor de rest van het leven. Daar gaat heel wat bloed, zweet en tranen inzitten, al was het alleen maar omdat alles afhangt van het eigen initiatief. En dat in een levensfase die bol staat van zelftwijfel. Het maken van de juiste studiekeuze is moeilijk omdat geen concrete voorstelling gemaakt kan worden van hoe dat later, beroepsmatig, uitpakt: ‘Medicijnen is interessant, maar wil ik ook daadwerkelijk de rest van mijn werkend leven in een ziekenhuis doorbrengen, geschiedenis is misschien nog interessanter, maar wat kun je daar nog meer mee dan leraar worden?' En wat te doen als de studiekeuze verkeerd aanvoelt. Meteen overstappen op iets anders of toch door de zure appel heenbijten? Het blijft een zoektocht waarbij een flinke dosis geluk nodig is om een vak te vinden waarin de student kan excelleren. Want, een studiekeuze wordt alleen als ‘goed' ervaren wanneer de student ontdekt dat hij daar ook de kwaliteiten voor heeft. Maar wie jong is, kent zijn eigenwaarde nog niet. Die eigenwaarde moet hij met vallen en opstaan zien op te bouwen om daarmee zijn ware bestemming in het leven te vinden.
Tussen alle geestelike bedrijvigheid door, heeft de student ook gewone levenstaken zoals biijverdienen, de boekhouding en het huishouden. Tot slot heeft elke student tijd nodig om de liefde te ontdekken; en vooral het kweken van eelt op de ziel als het allemaal tegenzit. Het echte leven kan daarom gerust even wachten.
Bestttttttttttttttttt
Bob van Pel
23/08/2011 23:12
(13 jaren geleden)
RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties